|
1 |
Edebiyat teorisi bir bilim olarak.
Edebiyat teorisi ile edebiyat eleştirisi arasındaki ilişki.
Edebî eserin biçimi ve içeriği
|
|
2 |
Edebiyat biliminin gelişme aşamaları.
Mimesis. Aristoteles’in “Poetika” eseri.
|
|
3 |
Edebiyat ve iletişim.
Edebiyat – söz sanatı olarak.
Sanatın işlevleri.
|
|
4 |
19. yüzyıl Avrupa edebiyatbilimindeki başlıca bilimsel yönelimler.
Kavramlar: “Bilimsel okul”, “bilimsel yönelim”, “yöntem”.
• Biyografik yöntem (Sainte-Beuve),
• Kültür-tarihsel yöntem (Hippolyte Taine),
• Karşılaştırmalı yöntem (Theodor Benfey),
• Etnopsikolojik yöntem (Émile Hennequin),
• Psikolinguistik okul (A. Potebnya, “Düşünce ve Dil”, 1862).
|
|
5 |
20. yüzyıl edebiyatbilimindeki temel yöntemler:
Marksizm, biçimcilik (V. Shklovsky, Y. Tynyanov),
yapısalcılık (C. Lévi-Strauss’un çalışmaları),
psikanaliz (Z. Freud, C. G. Jung),
yapısalcılık ve postyapısalcılık.
|
|
6 |
Uygulamalı ders:
A. S. Puşkin’in şiirinde biyografizm.
A. Fet’in şiirinde otobiyografizm.
Kavramlar: “biyografizm”, “otobiyografizm”.
|
|
7 |
Psiko-otobiyografizm.
L. Vygotsky, Z. Freud, A. Adler ve C. G. Jung’un öğretileri.
Uygulamalı ders: A. Çehov’un “6 No’lu Koğuş” adlı hikâyesi.
|
|
8 |
Psikopoetika ve edebiyatbiliminde psikopoetik yöntem.
|
|
9 |
Edebî metnin temeli olarak kurmaca (yapma).
|
|
10 |
Sanatsal zaman ve mekân. Kronotop.
|
|
11 |
Çatışma ve karakter.
|
|
12 |
Anlatıcı türleri: hikâye eden kişi ve öyküleyici.
|
|
13 |
Edebi sanatlar (troplar). Tropların türleri. Metafor ve metonimi. İroni. Perifraz. Abartı (hiperbol).
|
|
14 |
Sembol ve türleri. İmgeden sembole geçiş. Oksimoron.
|
|
15 |
Kompozisyon. Olay örgüsü ve hikâye yapısı (sujet ve fabula). Sanatsal ayrıntı. Final sınavı
|
|
16 |
|
|
17 |
|
|
18 |
|
|
19 |
|
|
20 |
|