|
Yardımcı Kaynaklar
|
BARDAKÇI, Mehmet Necmettin (2000). Sosyo-Kültürel Hayatta Tasavvuf, Isparta: Fakülte Kitabevi.
BAŞGÖZ, İlhan (1990). Yunus Emre, İstanbul: Pan Yayınları.
BİLGİN, Azmi (1995). “Tasavvuf ve Tekke Edebiyatı”, İlmî Araştırmalar, S. 1 (İstanbul 1995), s. 17-46.
ÇOBANOĞLU, Özkul (2000). Âşık Tarzı Kültür Geleneği ve Destan Türü, Ankara: Akçağ Yayınları.
ERAYDIN, Selçuk (1997). Tasavvuf ve Edebiyat Yazıları, İstanbul: Mavi Yay.
GÖLPINARLI, Abdülbaki (1972). Türk Tasavvuf Şiiri Antolojisi, İstanbul: Milliyet Yayınları.
GÜNAY, Umay (1992) Türkiye’de Âşık Tarzı Şiir Geleneği ve Rüya Motifi, Ankara: Akçağ Yayınları.
GÜZEL, Abdurrahman (2001). Dinî-Tasavvufî Türk Edebiyatı, Ankara: Akçağ Yayınları.
TULUM, Mertol (1999). “Hikmetler’e Göre Yesevîlik”, İlmî Araştırmalar, S. 7 (İstanbul 1999), s.201-214.
Türk Dili/ Türk Halk Edebiyatı Özel Sayısı, S. 207 (Aralık 1968).
Türk Dili/ Türk Şiiri Özel Sayısı (Halk Şiiri), S. 445-450 (Ocak- Haziran 1989).
ÜÇÜNCÜ, Kemal (2004). “İrşad ve Tebliğe bağlı İcra: Türk Sözlü Kültür Geleneği Bağlamında Türk Tekke Edebiyatı”, Türklük Bilimi Araştırmaları [Niğde], S. 16 (Güz)/ Halkbilimi Özel Sayısı, s.127-141.
YILDIRIM, Dursun (2000). "Tarihî Süreç İçinde İletişim Odakları, Ağları ve İşlevleri (XIII.-XX. Yüzyıllar Aralığı Türkiyesi", Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi,Güz-2000,S.10.
YILDIRIM, Dursun (2000). "Türk Sözel Kültüründe Süreklilik -Osmanlı Hanedanlığı Döneminden Cumhuriyete-", Türkbilig, 2000/1, s.32-45.
GÖLPINARLI, Abdülbaki (1992). Alevî-Bektaşî Nefesleri, (2. baskı), İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
OĞUZ, M. Ö. vd. (2004).Türk Halk Edebiyatı El Kitabı, Ank.: Grafiker.
TDEA (1977-1998). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, c.I-VIII, İstanbul: Dergâh.
|