Giriş | English

Lisans > Mühendislik Fakültesi > Gida Mühendisliği > TAHIL TEKNOLOJİSİ
 
Dersin adı Dersin seviyesi Dersin kodu Dersin tipi Dersin dönemi Yerel kredi AKTS kredisi Ders bilgileri
TAHIL TEKNOLOJİSİ Birinci düzey GM 304 Zorunlu 6 5.00 5.00 Yazdır
   
Dersin tanımı
Ön koşul dersleri -
Eğitimin dili Türkçe
Koordinatör PROF. DR. MEHMET HAYTA
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı PROF. DR. MEHMET HAYTA
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı -
Dersin veriliş şekli Teorik
Dersin amacı Hububatların tanıtımı, buğday kalite kriterleri, öğütme ve makarna, bisküvi vb. unlu mamul üretimi konularında temel bilgiler ile eğitim
Dersin tanımı Hububatın tanımı ve önemi. Buğdayın tanımı, buğday tanesinin anatomisi, fiziksel ve kimyasal yapısı. Tahılların depolanması , temizlenmesi ve tavlama işlemi. Buğday öğütme teknolojisi yöntemleri. Un ve irmik üretimi. Ekmek, makarna, bisküvi,çeltik ve pirinç, bulgur, tarhana ve diğer hububat ürünlerinin üretim teknolojisi

Dersin içeriği
1- Hububatların beslenme ve ekonomik açıdan önemi.
2- Buğday tanenin fiziksel yapısı ve kimyasal bileşimi.
3- Buğday kalite kriterleri
4- Buğdayın depolanması ve öğütmeye hazırlık
5- Buğdayın öğütülmesi
6- Ekmek temel ingredientleri
7- Ekmek katkı maddeleri
8- Ekmek üretim teknolojisi
9- Hamur ve ekmekte kalite değerlendirme
10- Durum buğdayı ve irmikte kalite kriterleri
11- Makarna ve bulgur yapım teknolojisi
12- Yumuşak buğday kalite özellikleri.
13- Bisküvi, kraker, kek
14- Kahvaltılık tahıl ürünleri
15-
16-
17-
18-
19-
20-

Dersin öğrenme çıktıları
1- -
2- -
3- -
4- -
5- -
6- -
7-
8-
9-
10-

*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
1- Gıda Mühendisliği alanında bir problemi tespit etmek, çözüm geliştirmek ve bunu uygulama yetisine sahip olmak.
2- Temel mühendislik konularında yeterli bilgi ve beceriye sahip olmak.
3- Gıda hammaddelerinin değerlendirilmesi, üretimin optimizasyonu, kalite ve güvenlik konularında yeterli alt yapıya sahip olmak.
4- Bilgiye erişebilme yöntemlerini kavrayabilmek.
5- Bilimsel yöntemlerle araştırma ve geliştirme faaliyetleri kapsamında planlama, uygulama ve sonuçları analiz edebilme becerisine sahip olmak.
6- Gıda mühendisliği alanındaki bir bilgiyi, çalışmayı yazılı, sözlü ve görsel olarak sistemli bir şekilde aktarabilmek.
7- En az bir yabancı dilde sözlü ve yazılı iletişim kurma yeteneğine sahip olmak.
8- Gıda mühendisliği alanının gerektirdiği sunum, yazım, tasarım, istatistik gibi konularda bilişim teknolojilerinden etkin olarak yararlanmak.
9- Proje hazırlama ve değerlendirme konularında bilgi ve beceriye sahip olmak.
10- Yaşam boyu öğrenmenin, bilim ve teknolojideki yenilikleri takip etmenin ve bu kapsamda kendini sürekli geliştirmenin önemini kavrayabilmek.
11- İşletme yönetimi, iş sağlığı ve güvenliği konularında bilgi ve bilince sahip olmak.
12- Gıda mühendisliği alanında kazandıkları bilgi ve becerileri disiplinlerarası çalışmalarda uygulayabilmek.
13- Sosyal ve etik değerleri özümsemek ve sorumluluğunu taşımak.
14-
15-
16-
17-
18-
19-
20-
21-
22-
23-
24-
25-
26-
27-
28-
29-
30-
31-
32-
33-
34-
35-
36-
37-
38-
39-
40-
41-
42-
43-
44-
45-
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder

Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
  Sayısı Süresi (saat) Sayı*Süre (saat)
Yüz yüze eğitim 14 2 28
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme) 14 1 14
Ödevler 5 5 25
Sunum / Seminer hazırlama 0 0 0
Kısa sınavlar 5 1 5
Ara sınavlara hazırlık 1 5 5
Ara sınavlar 1 2 2
Proje (Yarıyıl ödevi) 2 5 10
Laboratuvar 0 0 0
Arazi çalışması 0 0 0
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık 10 3 30
Yarıyıl sonu sınavı 1 2 2
Araştırma 0 0 0
Toplam iş yükü     121
AKTS     5.00

Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
Yarıyıl içi değerlendirme Sayısı Katkı Yüzdesi
Ara sınav 1 30
Kısa sınav 5 5
Ödev 5 5
Yarıyıl içi toplam   40
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı   40
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı   60
Genel toplam   100

Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
Ders kitabı Elgün.A.,Ertugay, Z.1995.Tahıl İşleme Teknolojisi.Atatürk Üniversitesi Yayınları. No:718.
Yardımcı Kaynaklar 1.Hoseney, R.C. 1994. Principles of Cereal Science and Technology. American Association of Cereal Chemists, St. Paul, MN. 2. Kruger, J.E., Matsuo, R.B. and J.W. Dick. 1996. Pasta and Noodle Technology. American Association of Cereal Chemists, St. Paul, MN.

Ders ile ilgili dosyalar