| Dersin adı |
Dersin seviyesi |
Dersin kodu |
Dersin tipi |
Dersin dönemi |
Yerel kredi |
AKTS kredisi |
Ders bilgileri |
| VİROLOJİ |
Birinci düzey |
2.2.03 |
Zorunlu |
4 |
4.00 |
4.00 |
Yazdır |
|
Ön koşul dersleri
|
YOK
|
|
Eğitimin dili
|
Türkçe
|
|
Koordinatör
|
DOÇ. DR. AYŞE GENÇAY GÖKSU
|
|
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı
|
DOÇ. DR. AYŞE GENÇAY GÖKSU, Dr. Öğr. Üyesi İbrahim SÖZDUTMAZ
|
|
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı
|
Araş. Gör. Dr. Büşra KAPLAN
|
|
Dersin veriliş şekli
|
Yüzyüze
|
|
Dersin amacı
|
Viral hastalıklara sebep olan virusların genel yapısı, mekanizması, yaşam siklusları, etiyolojisi, epidemiyolojisi ve patogenezinin öğretilmesi, Veteriner hekimlikte önem taşıyan viral enfeksiyonlar hakkında bilgi vermek
|
|
Dersin tanımı
|
Genel viroloji ve virusların özellikleri, Hayvanlarda önemli enfeksiyon etkeni olan DNA ve RNA virusları, oluşturdukları hastalıklar, hastalıkların etyolojileri, bulaşma yolları, semptomları, patogenezler, teşhis, tedavi, korunma ve eradikasyon ilkeleri.
|
|
1- |
TEORİK: -Virusların Kökeni ve Viroloji Biliminin Gelişimi, Virusların Yapısı ve Genel Özellikleri. - Viroloji tarihçesi
PRATİK: - Viroloji laboratuvarı çalışma prensipleri ve biyogüvenlik kurallarının belirtilmesi. Uygulama alanlarında olası biyolojik-kimyasal tehlikeler ve önlemler konusunda bilgi aktarımı. - Viroloji laboratuvarının tanıtılması
|
|
2- |
TEORİK:Virüslerin genel özellikleri, Virusların Sınıflandırılması, Virüslerde çoğalma,
PRATİK: Viral enfeksiyonlarda teşhis amaçlı örnekleme ve laboratuvara materyal gönderme
|
|
3- |
TEORİK: Virüslerde genetik Değişim, Virüslerin Üretilmesi, Virüs Konak hücre ilişkileri
PRATİK: İnokulum hazırlanması
|
|
4- |
TEORİK: Virüs Konak hücre ilişkileri
PRATİK: Doku ve hücre kültürleri, primer hücre kültürü hazırlama teknikleri
|
|
5- |
TEORİK: Viral enfeksiyonların epidemiyolojisi
PRATİK: Doku ve hücre kültürleri, primer hücre kültürü hazırlama teknikleri
|
|
6- |
TEORİK: Viral Enfeksiyonların patogenezi
PRATİK: Subkültür hazırlama ve hücrelerin uzun süreli muhafazası
|
|
7- |
TEORİK: Antiviral İmmunite
PRATİK: Virüslerin hücre kültüründe üretilmesi, inokulasyon yöntemleri ve virüs üremesinin tesbiti
|
|
8- |
TEORİK: Parviroviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar, Adenoviridae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar
PRATİK: Deney hayvanları, kan alma ve inokulasyon yöntemleri
|
|
9- |
TEORİK: Herpesviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar, Poxviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar
PRATİK: Embriyolu tavuk yumurtası inokulasyon yöntemleri
|
|
10- |
TEORİK: Picornaviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar, Togaviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar
PRATİK:Virüslerin titrasyonu
|
|
11- |
TEORİK: Flaviviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar, Coronaviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar
PRATİK:
|
|
12- |
TEORİK: Paramyxoviridae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar
PRATİK: Nötralizasyon testi ve virolojide kullanımı
|
|
13- |
TEORİK: Orthomyxoviridae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar, Orthobunyaviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar
PRATİK: Hemaglutinasyon ve hemaglutinasyon inhibisyon testi ve virolojide kullanımı
|
|
14- |
TEORİK: Reoviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar
PRATİK: ELISA tekniği ve virolojide kullanımı
|
|
15- |
TEORİK: Retroviriadae ailesi ve oluşturduğu enfeksyonlar, Prion hastalıkları
PRATİK: Moleküler teknikler ve virolojide kullanımı
|
|
16- |
|
|
17- |
|
|
18- |
|
|
19- |
|
|
20- |
|
|
1- |
Virüslerin yapısı genel özellikleri sınıflandırması ve çoğalmalarına ilşkin temel bilgileri edinir.
|
|
2- |
Virüslerin patogenezi, virüslerin in vivo ve in vitro yöntemlerle üretilmesi hakkında temel bilgileri edinir. -.
|
|
3- |
Türkiye''de görülen viral ve görülmesi olası viral enfeksiyonların etiyolojisi, bulaşması, belirtileri ve teşhisi hakkında bilgiler edinir.
|
|
4- |
Viral hastalıklara karşı koruma ve kontrol startejileri hakkında bilgiler edinir.
|
|
5- |
|
|
6- |
|
|
7- |
|
|
8- |
|
|
9- |
|
|
10- |
|
|
*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
|
|
1- |
Mesleki, hayvan refahı, müşteri, halk sağlığı, toplum ve çevre ile ilgili hususlar da dâhil olmak üzere veteriner hekimlerin içinde çalışması gereken etik ve yasal çerçeveyi anladığını gösterecek şekilde hareket etmek.
|
|
|
2- |
Bilimsel araştırma yöntemlerini, temel ve uygulamalı araştırmaların bilime katkısını ve 3R ilkesinin (Replacement, Reduction, Refinement) uygulanmasını anlamak.
|
|
|
3- |
Veteriner hekimliği uygulamaları ile ilgili organizasyon, yönetim ve mevzuat hakkında temel bilgi sahibi olduğunu göstermek.
|
|
|
4- |
Veteriner hekimin faaliyet gösterdiği ekonomik ve duygusal bağlamı anlamak.
|
|
|
5- |
Veteriner hekimin çalıştığı yerde kendisinin, hastaların, müşterilerin, meslektaşlarının ve çevrenin sağlık ve biyogüvenliğini korumak, izlemek ve geliştirilmesine katkıda bulunmak
|
|
|
6- |
Kalite güvence ilkeleri hakkında bilgi sahibi olduğunu göstermek; mesleki uygulamalarında risk yönetimi ilkelerini uygulamak.
|
|
|
7- |
İlgili kitleye uygun bir dil kullanarak, gizlilik ve mahremiyete tam saygı göstererek müşteriler, halk, profesyonel meslektaşlar ve sorumlu makamlarla etkili bir şekilde iletişim kurabilmek.
|
|
|
8- |
İletişim, liderlik, yönetim, ekip çalışması, karşılıklı saygı ve diğer sosyal beceriler dahil olmak üzere kişiler arası etkili etkileşim ilkelerini uygulamak.
|
|
|
9- |
Doğru klinik ve müşteri kayıtlarını, gerektiğinde vaka raporlarını ilgilileri için tatmin edici bir biçimde hazırlamak.
|
|
|
10- |
Hizmetlerin sunumunda multidisipliner bir ekibin üyesi olarak etkin bir şekilde çalışmak ve tüm ekip üyelerinin katkısını kabul etmek.
|
|
|
11- |
Literatürü ve sunumları eleştirel bir gözle inceleyebilmek ve değerlendirebilmek.
|
|
|
12- |
Veteriner iyi klinik uygulamaları ile araştırma temelli ve kanıta dayalı veteriner hekimliği sağlamak için “Tek Sağlık” ilkelerini anlamak ve uygulamak.
|
|
|
13- |
Kanıtları eleştirel ve akılcı bir şekilde analiz etme, yetersiz olunan konularla başa çıkma, beklenmedik durumlarla başa çıkma, bilgi ve becerileri çeşitli senaryolara ve bağlamlara uyarlama becerisini göstermek.
|
|
|
14- |
Hayvanların, insanların ve çevrenin sağlık, güvenlik ve refahının yanı sıra Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerini teşvik etmek amacıyla veteriner hekimliği mesleğinin ve Tek Sağlık kavramının ilerlemesine katkıda bulunmak.
|
|
|
15- |
Kişisel ve mesleki sınırlarını tanımak ve gerektiğinde profesyonel tavsiye, yardım ve destek alacağını bilme becerisini göstermek.
|
|
|
16- |
Yaşam boyu öğrenmeye ve mesleki gelişime bağlılık göstermek. Bu, mesleki deneyimin kaydedilmesini, paylaşılmasını, performans ve yetkinliği geliştirmek için önlemler alınmasını içerir.
|
|
|
17- |
Mesleki performansı iyileştirmek için düzenli olarak öz denetim ve akran grubu incelemesi gibi süreçlere katılmak.
|
|
|
18- |
Hayvan ya da hayvan gruplarında bulunan hayvanların geçmişi ile ilgili ilgili doğru elde edebilmek.
|
|
|
19- |
Hasta hayvanları güvenli bir şekilde ve hayvana saygı göstererek tutmak ve zapt etmek, bu tekniklerin uygulanması için yardımcı personellere talimat vermek.
|
|
|
20- |
Eksiksiz bir klinik muayene gerçekleştirmek ve klinik karar verme becerisini göstermek.
|
|
|
21- |
Uygun tedavi planları geliştirmek, mevcut kaynaklar ile uygun halk sağlığı ve çevresel hususları göz önünde bulundurarak bakımları altındaki hayvanın yararına olacak şekilde tedavi uygulamak.
|
|
|
22- |
Acil bir durumda müdahale etmek ve yaygın hayvan türlerinde ilk yardım uygulamak. Durumsal aciliyete öncelik vermek ve kaynakları buna göre tahsis etmek.
|
|
|
23- |
Bir hayvanın ya da hayvan grubunun fiziksel, refah ve beslenme durumunu değerlendirmek ve müşteriye hayvancılık, besleme, üreme, üretim, refah, bireysel sağlık, sürü sağlığı ve halk sağlığı ilkeleri hakkında tavsiyelerde bulunmak.
|
|
|
24- |
Örnekleri toplamak, muhafaza etmek ve nakletmek, uygun teşhis testlerini seçmek, test sonuçlarını yorumlamak ve sınırlamalarını anlamak.
|
|
|
25- |
Meslektaşlarla açık bir şekilde iletişim kurmak, sevk ve teşhis hizmetlerinde iş birliği yapmak.
|
|
|
26- |
Temel tanı ekipmanlarını kullanmak, hastalara iyi sağlık ve güvenlik uygulamaları kapsamında ve de mevcut yönetmeliklere uygun şekilde etkili bir muayene gerçekleştirmek.
|
|
|
27- |
Dijital araçların ve yapay zekânın veteriner hekimliğe katkısını bilmek ve kullanmak.
|
|
|
28- |
İhbarı mecburi, rapor edilebilir ve zoonotik hastalıkların yanı sıra hayvanlara yönelik kötü muamele durumlarla ilgili belirtileri tanımak ve ilgili makamlara bildirmek de dahil olmak üzere uygun önlemleri almak.
|
|
|
29- |
Hayvan bakımı ve refahı, hayvan hareketleri, bildirilmesi zorunlu ve rapor edilebilir hastalıklar, antimikrobiyallerin bilinçli kullanımı da dahil olmak üzere ilaçların kullanımı ile ilgili bilgi ve mevzuata ilişkin uygun kaynaklara erişmek.
|
|
|
30- |
İlaçları mevzuata ve en son kılavuzlara uygun olarak doğru ve sorumlu bir şekilde reçete etmek ve dağıtmak.
|
|
|
31- |
Şüpheli advers ilaç reaksiyonlarını uygun kanallar aracılığıyla ilgili resmi kurumlara bildirmek.
|
|
|
32- |
Biyogüvenlik için protokoller hazırlamak, çalıştığı yerin biyogüvenliğini değerlendirmek ve protokolleri doğru şekilde uygulamak.
|
|
|
33- |
Aseptik prosedürleri uygun şekilde gerçekleştirmek
|
|
|
34- |
Sedasyon, genel ve bölgesel anesteziyi güvenli bir şekilde uygulamak; kimyasal hareketsizleştirme yöntemlerini uygulamak.
|
|
|
35- |
Ağrıyı önlemek, değerlendirmek ve yönetmek.
|
|
|
36- |
Ötenazinin ne zaman uygun olduğunu bilmek, bunu hayvana ve sahiplerine saygı göstererek, uygun bir yöntem kullanarak, orada bulunanların güvenliğini de göz önünde bulundurarak gerçekleştirmek; karkasın etik ve yasal olarak imha edilmesi konusunda tavsiyelerde bulunmak.
|
|
|
37- |
Örnek alma, sevk etme ve raporlama dahil olmak üzere tüm yaygın hayvan türlerinde nekropsi yapmak.
|
|
|
38- |
Refah unsurlarına dikkat etmek, sistematik kaba post-mortem muayene ve gözlemleri kaydetmek, dokuları örnekleme, saklama ve taşıma dahil olmak üzere gıda üreten hayvanların anti-mortem muayenesini yapmak.
|
|
|
39- |
İlgili gıda teknolojisi de dahil olmak üzere, hayvansal kaynaklı ürünlerin kalite ve güvenliğini etkileyen koşulları doğru bir şekilde belirlemek için gıda ve yem denetimi yapmak.
|
|
|
40- |
İnsan sağlığının korunması, muhafazası ve iyileştirilmesine katkıda bulunma kapsamında hayvanlar, hayvansal ürünler ve yan ürünlerle doğrudan ya da dolaylı ilgisi olan koşulları belirleyerek halk sağlığını korumak.
|
|
|
41- |
Kabul edilmiş hayvan sağlığı, hayvan refahı, halk sağlığı ve çevre sağlığı standartları doğrultusunda, hastalığa ve türe uygun önleyici ve eradikasyon programları hakkında tavsiyelerde bulunmak ve bunları uygulamak.
|
|
|
42- |
|
|
|
43- |
|
|
|
44- |
|
|
|
45- |
|
|
|
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder |
|
Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
|
|
|
Sayısı
|
Süresi (saat)
|
Sayı*Süre (saat)
|
|
Yüz yüze eğitim
|
15
|
2
|
30
|
|
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme)
|
10
|
2
|
20
|
|
Ödevler
|
0
|
0
|
0
|
|
Sunum / Seminer hazırlama
|
10
|
1
|
10
|
|
Kısa sınavlar
|
0
|
0
|
0
|
|
Ara sınavlara hazırlık
|
2
|
2
|
4
|
|
Ara sınavlar
|
1
|
1
|
1
|
|
Proje (Yarıyıl ödevi)
|
0
|
0
|
0
|
|
Laboratuvar
|
15
|
2
|
30
|
|
Arazi çalışması
|
0
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık
|
2
|
2
|
4
|
|
Yarıyıl sonu sınavı
|
1
|
1
|
1
|
|
Araştırma
|
0
|
0
|
0
|
|
Toplam iş yükü
|
|
|
100
|
|
AKTS
|
|
|
4.00
|
|
Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
|
|
Yarıyıl içi değerlendirme
|
Sayısı
|
Katkı Yüzdesi
|
|
Ara sınav
|
1
|
40
|
|
Kısa sınav
|
0
|
0
|
|
Ödev
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl içi toplam
|
|
40
|
|
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı
|
|
40
|
|
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı
|
|
60
|
|
Genel toplam
|
|
100
|
|
Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
|
|
Ders kitabı
|
1. Genel Viroloji: Kadir Yeşilbağ,
2. Genel Viroloji: Yusuf Bolat, M Ziya DOYMAZ, Turhan TURAN
3. Özel Viroloji: Yusuf Bolat, M Ziya DOYMAZ, Turhan TURAN
|
|
Yardımcı Kaynaklar
|
Veterinary Virology: Murphy EP, Gibbs EPJ, Horzinek MC, Studdert MJ
Fenner''s Veterinary Virology: Maclachlan NJ, Dubovi EJ
|
|