| Dersin adı |
Dersin seviyesi |
Dersin kodu |
Dersin tipi |
Dersin dönemi |
Yerel kredi |
AKTS kredisi |
Ders bilgileri |
| ANATOMİ II |
Birinci düzey |
1.2.01 |
Zorunlu |
2 |
6.00 |
6.00 |
Yazdır |
|
Ön koşul dersleri
|
Yok
|
|
Eğitimin dili
|
Türkçe
|
|
Koordinatör
|
Dr. Öğr. Üyesi İmdat ORHAN
|
|
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı
|
Prof. Dr. İsmail Hakkı NUR, Prof. Dr. Ayhan DÜZLER, Prof. Dr. Aydın ALAN, Dr. Öğr. Üyesi İmdat ORHAN
|
|
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı
|
Araştırma Görevlisi Osman Talha POSCU
|
|
Dersin veriliş şekli
|
Yüz yüze & Online (Covid-19 pandemisinde YÖK’ün karaına göre karma ya da online olarak verilebilecektir)
|
|
Dersin amacı
|
Evcil memeli hayvanlarda Uro-genital sistem (üriner sistem, erkek ve dişi genital sistem), Endokrin sistem( iç salgı bezleri), Kan dolaşım sistemi ( kalp, arteriyal ve venöz dolaşım, portal ve fötal dolaşım), Lenf sistemi ( lenf damarları, lenf düğümleri ve dalak ) , Sinir sistemi (beyin, omurilik, ganglionlar ve perifer sinirler), Duyu (deri ve beş duyu) ve Kanatlı hayvan organları ve anatomik özelliklerini karşılaştırmalı olarak inceler.
|
|
Dersin tanımı
|
Ürogenital, endokrin, dolaşım, lenf, sinir, duyu sistemlerini ve kanatlı hayvanların anatomisinin incelendiği bir derstir.
|
|
1- |
Dersin amacı, içeriği, başarıları ve ders materyalleri hakkında bilgi verilmesi, dersin sınav uygulama ve değerlendirme yöntemlerinin tanıtılması. Uygulama derslerinde uyulması gereken biyogüvenlik kurallarının belirlenmesi. Söz konusu uygulama alanlarındaki olası biyolojik ve kimyasal tehlikeler ve önlemler hakkında bilgi aktarımı.
|
|
2- |
TEORİK: Sinir sisteminin özellikleri, bölümleri ve sınıflandırma, Cerebrum.
PRATİK: cerebrum''un uygulama salonunda anatomik özelliklerinin gösterilmesi.
|
|
3- |
TEORİK: Beyin zarları, ventriculusları, BOS ve Cerebellum. Cranial sinirler; Otonom sinir sistemi.
PRATİK: Beyin zarları, ventriculusları, BOS ve Cerebellum. Cranial sinirlerin uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
4- |
TEORİK: Medulla spinalis, Perifer sinir sistemi, Ganglionlar, Spinal sinirler.
PRATİK: Medulla spinalis, Perifer sinir sistemi, Ganglionlar, Spinal sinirlerin uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
5- |
TEORİK: Cor, Pericardium, Vasae (arteriae, venae).Fötal kan dolaşımı.
PRATİK: Cor, Pericardium, arteriae, venae uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
6- |
TEORİK: Tr. Pulmonalis, Tr. Brachiocephalicus, Aorta ascendens ve Arcus Aorta, Aorta Descendens ve Venae.
PRATİK: Tr. Pulmonalis, Tr. Brachiocephalicus, Aorta ascendens ve Arcus Aorta, Aorta Descendens ve Venae uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
7- |
TEORİK: Systema Lenfaticum, Lien
PRATİK: Lenf sistemine ait organların ve Lien''in uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
8- |
TEORİK: Glandulae endocrinae; Thyroid, Parathyroid, Thymus, Hypophysis, Epiphysis, Glandula adrenalis
PRATİK: Endokrin sisteme ait organların uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
9- |
TEORİK: Ödev,sunum . Deri, meme, tırnak, boynuz.
PRATİK: Deri ve eklentilerinin uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
10- |
TEORİK: Duyu; Göz, Kulak
PRATİK: Göz ve kulak organlarının anatomik yapılarının gösterilmesi,
|
|
11- |
TEORİK: Duyu; Dil Burun
PRATİK: Dil ve buruna ait anatomik yapıların uygulama salonunda gösterilmesi
|
|
12- |
TEORİK: Üriner sistem. Böbrek, üreter, sidik kesesi ve uretra özellikleri ve hayvan türleri karşılaştırması.
PRATİK: Üriner sisteme ait organların uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
13- |
TEORİK: Dişi genital sistem
PRATİK: Dişi Genital sisteme ait organların uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
14- |
TEORİK: Erkek genital sistem
PRATİK: Erkek Genital sisteme ait organların uygulama salonunda anatomik yapılarının gösterilmesi.
|
|
15- |
TEORİK: Kanatlı hayvan anatomisi: lokomotor sistem, sindirim sistemi. solunum, üro-genital, dolaşım ve sinir sistemi ile beş duyu
PRATİK: Kanatlı hayvan sistematik farklılıklarının ve anatomik yapılarının gösterilmesi, Genel Tekrar
|
|
16- |
|
|
17- |
|
|
18- |
|
|
19- |
|
|
20- |
|
|
1- |
Canlı vücuduna, organlara, sistemlere ait anatomik kavramları öğrenir
|
|
2- |
Evcil memeli hayvanların üro-genital sisteminin temel özellikleri ile hayvan türleri arasındaki sabit anatomik benzerlik ve farklılıkları öğrenme.
|
|
3- |
Evcil memeli hayvanların endokrin sisteminin temel özellikleri ile hayvan türleri arasındaki sabit anatomik benzerlik ve farklılıkları öğrenme
|
|
4- |
Evcil memeli hayvanların dolaşım sisteminin temel özellikleri ile hayvan türleri arasındaki sabit anatomik benzerlik ve farklılıkları öğrenme
|
|
5- |
Evcil memeli hayvanların lenf sisteminin temel özellikleri ile hayvan türleri arasındaki sabit anatomik benzerlik ve farklılıkları öğrenme
|
|
6- |
Evcil memeli hayvanların sinir sisteminin temel özellikleri ile hayvan türleri arasındaki sabit anatomik benzerlik ve farklılıkları öğrenme
|
|
7- |
Evcil memeli hayvanların duyu organlarının temel özellikleri ile hayvan türleri arasındaki sabit anatomik benzerlik ve farklılıkları öğrenme
|
|
8- |
Kanatlı hayvanların sistemleri ve organlarının genel anatomisi ile hayvan türleri arasındaki sabit anatomik benzerlik ve farklılıkları öğrenme
|
|
9- |
|
|
10- |
|
|
*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
|
|
1- |
Mesleki, hayvan refahı, müşteri, halk sağlığı, toplum ve çevre ile ilgili hususlar da dâhil olmak üzere veteriner hekimlerin içinde çalışması gereken etik ve yasal çerçeveyi anladığını gösterecek şekilde hareket etmek.
|
|
|
2- |
Bilimsel araştırma yöntemlerini, temel ve uygulamalı araştırmaların bilime katkısını ve 3R ilkesinin (Replacement, Reduction, Refinement) uygulanmasını anlamak.
|
|
|
3- |
Veteriner hekimliği uygulamaları ile ilgili organizasyon, yönetim ve mevzuat hakkında temel bilgi sahibi olduğunu göstermek.
|
|
|
4- |
Veteriner hekimin faaliyet gösterdiği ekonomik ve duygusal bağlamı anlamak.
|
|
|
5- |
Veteriner hekimin çalıştığı yerde kendisinin, hastaların, müşterilerin, meslektaşlarının ve çevrenin sağlık ve biyogüvenliğini korumak, izlemek ve geliştirilmesine katkıda bulunmak
|
|
|
6- |
Kalite güvence ilkeleri hakkında bilgi sahibi olduğunu göstermek; mesleki uygulamalarında risk yönetimi ilkelerini uygulamak.
|
|
|
7- |
İlgili kitleye uygun bir dil kullanarak, gizlilik ve mahremiyete tam saygı göstererek müşteriler, halk, profesyonel meslektaşlar ve sorumlu makamlarla etkili bir şekilde iletişim kurabilmek.
|
|
|
8- |
İletişim, liderlik, yönetim, ekip çalışması, karşılıklı saygı ve diğer sosyal beceriler dahil olmak üzere kişiler arası etkili etkileşim ilkelerini uygulamak.
|
|
|
9- |
Doğru klinik ve müşteri kayıtlarını, gerektiğinde vaka raporlarını ilgilileri için tatmin edici bir biçimde hazırlamak.
|
|
|
10- |
Hizmetlerin sunumunda multidisipliner bir ekibin üyesi olarak etkin bir şekilde çalışmak ve tüm ekip üyelerinin katkısını kabul etmek.
|
|
|
11- |
Literatürü ve sunumları eleştirel bir gözle inceleyebilmek ve değerlendirebilmek.
|
|
|
12- |
Veteriner iyi klinik uygulamaları ile araştırma temelli ve kanıta dayalı veteriner hekimliği sağlamak için “Tek Sağlık” ilkelerini anlamak ve uygulamak.
|
|
|
13- |
Kanıtları eleştirel ve akılcı bir şekilde analiz etme, yetersiz olunan konularla başa çıkma, beklenmedik durumlarla başa çıkma, bilgi ve becerileri çeşitli senaryolara ve bağlamlara uyarlama becerisini göstermek.
|
|
|
14- |
Hayvanların, insanların ve çevrenin sağlık, güvenlik ve refahının yanı sıra Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerini teşvik etmek amacıyla veteriner hekimliği mesleğinin ve Tek Sağlık kavramının ilerlemesine katkıda bulunmak.
|
|
|
15- |
Kişisel ve mesleki sınırlarını tanımak ve gerektiğinde profesyonel tavsiye, yardım ve destek alacağını bilme becerisini göstermek.
|
|
|
16- |
Yaşam boyu öğrenmeye ve mesleki gelişime bağlılık göstermek. Bu, mesleki deneyimin kaydedilmesini, paylaşılmasını, performans ve yetkinliği geliştirmek için önlemler alınmasını içerir.
|
|
|
17- |
Mesleki performansı iyileştirmek için düzenli olarak öz denetim ve akran grubu incelemesi gibi süreçlere katılmak.
|
|
|
18- |
Hayvan ya da hayvan gruplarında bulunan hayvanların geçmişi ile ilgili ilgili doğru elde edebilmek.
|
|
|
19- |
Hasta hayvanları güvenli bir şekilde ve hayvana saygı göstererek tutmak ve zapt etmek, bu tekniklerin uygulanması için yardımcı personellere talimat vermek.
|
|
|
20- |
Eksiksiz bir klinik muayene gerçekleştirmek ve klinik karar verme becerisini göstermek.
|
|
|
21- |
Uygun tedavi planları geliştirmek, mevcut kaynaklar ile uygun halk sağlığı ve çevresel hususları göz önünde bulundurarak bakımları altındaki hayvanın yararına olacak şekilde tedavi uygulamak.
|
|
|
22- |
Acil bir durumda müdahale etmek ve yaygın hayvan türlerinde ilk yardım uygulamak. Durumsal aciliyete öncelik vermek ve kaynakları buna göre tahsis etmek.
|
|
|
23- |
Bir hayvanın ya da hayvan grubunun fiziksel, refah ve beslenme durumunu değerlendirmek ve müşteriye hayvancılık, besleme, üreme, üretim, refah, bireysel sağlık, sürü sağlığı ve halk sağlığı ilkeleri hakkında tavsiyelerde bulunmak.
|
|
|
24- |
Örnekleri toplamak, muhafaza etmek ve nakletmek, uygun teşhis testlerini seçmek, test sonuçlarını yorumlamak ve sınırlamalarını anlamak.
|
|
|
25- |
Meslektaşlarla açık bir şekilde iletişim kurmak, sevk ve teşhis hizmetlerinde iş birliği yapmak.
|
|
|
26- |
Temel tanı ekipmanlarını kullanmak, hastalara iyi sağlık ve güvenlik uygulamaları kapsamında ve de mevcut yönetmeliklere uygun şekilde etkili bir muayene gerçekleştirmek.
|
|
|
27- |
Dijital araçların ve yapay zekânın veteriner hekimliğe katkısını bilmek ve kullanmak.
|
|
|
28- |
İhbarı mecburi, rapor edilebilir ve zoonotik hastalıkların yanı sıra hayvanlara yönelik kötü muamele durumlarla ilgili belirtileri tanımak ve ilgili makamlara bildirmek de dahil olmak üzere uygun önlemleri almak.
|
|
|
29- |
Hayvan bakımı ve refahı, hayvan hareketleri, bildirilmesi zorunlu ve rapor edilebilir hastalıklar, antimikrobiyallerin bilinçli kullanımı da dahil olmak üzere ilaçların kullanımı ile ilgili bilgi ve mevzuata ilişkin uygun kaynaklara erişmek.
|
|
|
30- |
İlaçları mevzuata ve en son kılavuzlara uygun olarak doğru ve sorumlu bir şekilde reçete etmek ve dağıtmak.
|
|
|
31- |
Şüpheli advers ilaç reaksiyonlarını uygun kanallar aracılığıyla ilgili resmi kurumlara bildirmek.
|
|
|
32- |
Biyogüvenlik için protokoller hazırlamak, çalıştığı yerin biyogüvenliğini değerlendirmek ve protokolleri doğru şekilde uygulamak.
|
|
|
33- |
Aseptik prosedürleri uygun şekilde gerçekleştirmek
|
|
|
34- |
Sedasyon, genel ve bölgesel anesteziyi güvenli bir şekilde uygulamak; kimyasal hareketsizleştirme yöntemlerini uygulamak.
|
|
|
35- |
Ağrıyı önlemek, değerlendirmek ve yönetmek.
|
|
|
36- |
Ötenazinin ne zaman uygun olduğunu bilmek, bunu hayvana ve sahiplerine saygı göstererek, uygun bir yöntem kullanarak, orada bulunanların güvenliğini de göz önünde bulundurarak gerçekleştirmek; karkasın etik ve yasal olarak imha edilmesi konusunda tavsiyelerde bulunmak.
|
|
|
37- |
Örnek alma, sevk etme ve raporlama dahil olmak üzere tüm yaygın hayvan türlerinde nekropsi yapmak.
|
|
|
38- |
Refah unsurlarına dikkat etmek, sistematik kaba post-mortem muayene ve gözlemleri kaydetmek, dokuları örnekleme, saklama ve taşıma dahil olmak üzere gıda üreten hayvanların anti-mortem muayenesini yapmak.
|
|
|
39- |
İlgili gıda teknolojisi de dahil olmak üzere, hayvansal kaynaklı ürünlerin kalite ve güvenliğini etkileyen koşulları doğru bir şekilde belirlemek için gıda ve yem denetimi yapmak.
|
|
|
40- |
İnsan sağlığının korunması, muhafazası ve iyileştirilmesine katkıda bulunma kapsamında hayvanlar, hayvansal ürünler ve yan ürünlerle doğrudan ya da dolaylı ilgisi olan koşulları belirleyerek halk sağlığını korumak.
|
|
|
41- |
Kabul edilmiş hayvan sağlığı, hayvan refahı, halk sağlığı ve çevre sağlığı standartları doğrultusunda, hastalığa ve türe uygun önleyici ve eradikasyon programları hakkında tavsiyelerde bulunmak ve bunları uygulamak.
|
|
|
42- |
|
|
|
43- |
|
|
|
44- |
|
|
|
45- |
|
|
|
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder |
|
Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
|
|
|
Sayısı
|
Süresi (saat)
|
Sayı*Süre (saat)
|
|
Yüz yüze eğitim
|
15
|
3
|
45
|
|
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme)
|
13
|
1
|
13
|
|
Ödevler
|
0
|
0
|
0
|
|
Sunum / Seminer hazırlama
|
7
|
1
|
7
|
|
Kısa sınavlar
|
0
|
0
|
0
|
|
Ara sınavlara hazırlık
|
9
|
1
|
9
|
|
Ara sınavlar
|
1
|
1
|
1
|
|
Proje (Yarıyıl ödevi)
|
0
|
0
|
0
|
|
Laboratuvar
|
15
|
4
|
60
|
|
Arazi çalışması
|
0
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık
|
14
|
1
|
14
|
|
Yarıyıl sonu sınavı
|
1
|
1
|
1
|
|
Araştırma
|
0
|
0
|
0
|
|
Toplam iş yükü
|
|
|
150
|
|
AKTS
|
|
|
6.00
|
|
Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
|
|
Yarıyıl içi değerlendirme
|
Sayısı
|
Katkı Yüzdesi
|
|
Ara sınav
|
1
|
80
|
|
Kısa sınav
|
0
|
0
|
|
Ödev
|
1
|
20
|
|
Yarıyıl içi toplam
|
|
100
|
|
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı
|
|
40
|
|
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı
|
|
60
|
|
Genel toplam
|
|
100
|
|
Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
|
|
Ders kitabı
|
1.Barone R (1986): Anatomie Comparee Des Mammiferes Domestiques. Vigot Freres Paris.
2.Doğuer S, Erençin Z (1962): Evcil Hayvanların Komparativ Anatomisi. Ankara Üni Basımevi, Ankara.
3.Dursun N. (2003): Veteriner Anatomi I. Medisan Yayınevi, Ankara.
4.Dursun N. (2003): Veteriner Anatomi II. Medisan Yayınevi, Ankara.
5.Dyce KM, Sack WD, Wensing CJG (1987): Textbook of Veterinary Anatomy. WB. Saunders Cmpny, London.
6.Getty R (1975): The Anatomy of The Domestic Animals. WB. Saunders Company, London.
7.Nickel R, Schummer A, Seiferle E (1986):The Anatomy of the Domestic Animals. VerlagPaulParey, Hamburg
|
|
Yardımcı Kaynaklar
|
1.Barone R (1986): Anatomie Comparee Des Mammiferes Domestiques. Vigot Freres Paris.
2.Doğuer S, Erençin Z (1962): Evcil Hayvanların Komparativ Anatomisi. Ankara Üni Basımevi, Ankara.
3.Dursun N. (2003): Veteriner Anatomi I. Medisan Yayınevi, Ankara.
4.Dursun N. (2003): Veteriner Anatomi II. Medisan Yayınevi, Ankara.
5.Dyce KM, Sack WD, Wensing CJG (1987): Textbook of Veterinary Anatomy. WB. Saunders Cmpny, London.
6.Getty R (1975): The Anatomy of The Domestic Animals. WB. Saunders Company, London.
7.Nickel R, Schummer A, Seiferle E (1986):The Anatomy of the Domestic Animals. VerlagPaulParey, Hamburg
|
|