Giriş | English

Doktora > Sağlik Bilimleri Enstitüsü > Veteriner Biyokimya ( Doktora) > KANDA BAZI ORGANİK MADDELERİN MİKTAR TAYİNİ
 
Dersin adı Dersin seviyesi Dersin kodu Dersin tipi Dersin dönemi Yerel kredi AKTS kredisi Ders bilgileri
KANDA BAZI ORGANİK MADDELERİN MİKTAR TAYİNİ Üçüncü düzey VBK 631 Seçmeli 1 6.00 6.00 Yazdır
   
Dersin tanımı
Ön koşul dersleri Yok
Eğitimin dili Türkçe
Koordinatör ÖĞRETİM ÜYESİ MERYEM ŞENTÜRK
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı PROF. DR. MERYEM EREN
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı Yok
Dersin veriliş şekli Teorik
Dersin amacı Bu ders, öğrencilerin kandaki bazı organik maddelerin miktarlarını tayin edebilmesi amaçlanmaktadır.
Dersin tanımı Bu derste, kandaki bazı organik maddelerin miktarlarının tayin edebilmesi hakkında bilgi verilir.

Dersin içeriği
1- Kan ve genel yapısı
2- Kanda bulunan organik maddeler
3- Kanda bulunan organik maddeler
4- Kanda bulunan organik maddelerin yüksek ve düşük olduğu durumlar
5- Kanda glikoz düzeyleri
6- Kanda total protein ve albumin
7- Kanda kolesterol
8- Kanda lipoproteinler
9- Safra renkli madde ve safra asitleri
10- Kanda enzimler
11- Kanda enzim düzeyleri ve klinik önemleri
12- Kanda Vitamin A ve E tayini
13- Kanda Vitamin C tayini
14- Kanda hormon düzeyleri ve önemi
15-
16-
17-
18-
19-
20-

Dersin öğrenme çıktıları
1- Kan ve genel yapısını bilir.
2- Kanda bulunan organik maddeleri bilir.
3- Kandaki enzim düzeyleri ve klinik önemleri hakkında bilgi sahibi olur.
4- Kandaki Vitamin A, E ve C tayinlerini bilir.
5- Kandaki hormon düzeyleri ve önemleri hakkında bilgi sahibi olur.
6-
7-
8-
9-
10-

*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
1- Veteriner Hekimliğin her alanında temel ve yeterli bilgi birikimine sahip olur, öğrendiği bilgileri etkin olarak kullanabilir,
2- Mesleğini uygularken bilimsel ve mesleki etik kurallarını ve hayvan haklarını gözetir,
3- Doğru bir tanı için yeterli klinik ve laboratuar bilgi birikimi ve becerisi kazanır, elde ettiği verileri değerlendirebilir,
4- Yeterli bilgi birikimi ve deneyimiyle çözüm üretebilir ve uygun sağaltım yöntemlerini kullanabilir,
5- Birey ve sürü sağlığı açısından koruyucu hekimliğin temel kurallarını bilir ve uygulayabilir,
6- Hayvan yetiştirme ve beslenme ilkeleri ile hayvan ıslahı konularında yeterli bilgi ve deneyim kazanır,
7- Veteriner hekimlik alanındaki halk sağlığı çiftlikten sofraya gıda güvenliği ve teknolojisi konularında yeterli bilgi ve beceri kazanır,
8- Veteriner hekimlik ile ilgili mevzuatı bilir ve mesleki problemleri farklı bakış açılarından analiz edebilir,
9- Meslektaşları, diğer meslek mensupları hasta sahibi ve işverenler ile iyi iletişim kurabilir,
10- Yazılı ve sözlü olarak kendisini iyi ifade edebilir, Yabancı dil ve bilişim teknolojilerini yeterince bilir ve kullanır,
11- Kendi kendine öğrenme araştırma ve uygulama yeteneğini kazanır ve hayat boyu öğrenmeyi ilke edinir,
12- Genel kültüre sahip, ülkenin sosyal ve ekonomik yapısı konusunda bilgili ve duyarlı olmayı ilke edinir,
13-
14-
15-
16-
17-
18-
19-
20-
21-
22-
23-
24-
25-
26-
27-
28-
29-
30-
31-
32-
33-
34-
35-
36-
37-
38-
39-
40-
41-
42-
43-
44-
45-
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder

Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
  Sayısı Süresi (saat) Sayı*Süre (saat)
Yüz yüze eğitim 14 2 28
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme) 14 1 14
Ödevler 0 0 0
Sunum / Seminer hazırlama 5 2 10
Kısa sınavlar 0 0 0
Ara sınavlara hazırlık 1 10 10
Ara sınavlar 1 2 2
Proje (Yarıyıl ödevi) 0 0 0
Laboratuvar 0 0 0
Arazi çalışması 0 0 0
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık 1 10 10
Yarıyıl sonu sınavı 1 2 2
Araştırma 14 2 28
Toplam iş yükü     104
AKTS     4.00

Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
Yarıyıl içi değerlendirme Sayısı Katkı Yüzdesi
Ara sınav 1 40
Kısa sınav 0 0
Ödev 0 0
Yarıyıl içi toplam   40
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı   40
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı   60
Genel toplam   100

Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
Ders kitabı Tiftik A.M. Klinik Biyokimya. Mimoza yayınları, Konya, 1996. Üstdal, MK, L. Karaca, Y. Türmöz, H. Testereci, S. Kuş, H. Paşaoğlu. Biyokimya. Medipres, Malatya, 2003.
Yardımcı Kaynaklar Ersoy, E., Bayşu N. Pratik Biyokimya. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi YayınMengi M. Pratik Biyokimya ve Veteriner Hekimliğinde Kullanılan Testler. İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayını, Ders Notu No: 40, 1994.ı, Ankara, 1981. Kürşat, T. Veteriner Klinik Laboratuvar Teşhis. Özel Baskı, Konya,1995. Karagül H., A. Altıntaş, UR. Fidancı, T.Sel. Klinik Biyokimya. Medisan Yayınevi, Ankara, 2000.

Ders ile ilgili dosyalar