| Dersin adı |
Dersin seviyesi |
Dersin kodu |
Dersin tipi |
Dersin dönemi |
Yerel kredi |
AKTS kredisi |
Ders bilgileri |
| SONLU ELEMANLAR YÖNTEMİ |
İkinci düzey |
MKM 509 |
|
1 |
7.50 |
7.50 |
Yazdır |
|
Ön koşul dersleri
|
Yok
|
|
Eğitimin dili
|
Türkçe
|
|
Koordinatör
|
PROF. DR. RECEP GÜNEŞ
|
|
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı
|
PROF. DR. RECEP GÜNEŞ
|
|
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı
|
Arş.Gör. Mevlüt HAKAN
|
|
Dersin veriliş şekli
|
Sınıf dersleri: Haftada üç saat teorik temeller ve problem çözümleri
|
|
Dersin amacı
|
Lineer sonlu elemanlar metodunun temelleri ve genel teorisinin anlatılması. Farklı disiplinlerdeki mühendislik problemlerinin çözümünde sonlu elemanlar metodunun kullandırılması amaçlanmaktadır.
|
|
Dersin tanımı
|
Sonlu elemanlar metodu ısı transferi, akışkanlar mekaniği ve katı mekaniği gibi fiziksel olayların analitik olarak tanımlanmaları neticesinde ortaya çıkan diferansiyel denklemlerin çözümü için kullanılan nümerik bir tekniktir
|
|
1- |
Temel kavramlar, matris cebiri ve Gauss eliminasyonu
|
|
2- |
Bir boyutlu problemler
|
|
3- |
Bir boyutlu problemler
|
|
4- |
Kafes sistemleri
|
|
5- |
Kiriş ve çerçeveler
|
|
6- |
İki boyutlu problemler
|
|
7- |
Eksenel simetrik problemler
|
|
8- |
İki boyutlu izoparametrik elemanlar ve nümerik integrasyon
|
|
9- |
Gerilme analizinde üç boyutlu problemler
|
|
10- |
Gerilme analizinde üç boyutlu problemler
|
|
11- |
Skaler alan problemleri
|
|
12- |
Özdeğer problemleri.
|
|
13- |
Özel konular (Elasto-plastik gerilme analizi, kırılma mekaniği)
|
|
14- |
Özel konular (Elasto-plastik gerilme analizi, kırılma mekaniği)
|
|
15- |
|
|
16- |
|
|
17- |
|
|
18- |
|
|
19- |
|
|
20- |
|
|
1- |
Sonlu elemanlar metodunda kullanılan temel kavramlar, matris cebiri ve Gauss eleminasyon metodunu öğrenmek.
|
|
2- |
Bir boyutlu problemler için sonlu elemanlar metodunun geliştirilmesinde kullanılan gerilme-şekil değiştirme ve toplam potansiyel enerji ilişkilerini anlamak.
|
|
3- |
Kafes sistemleri, kiriş ve çerçeve problemlerinde sonlu elemanlar metodunun uygulanması hakkında bilgi sahibi olmak.
|
|
4- |
İki boyutlu problemler için sonlu elemanlar metodunun geliştirilmesi hakkında bilgi sahibi olmak.
|
|
5- |
4 düğümlü veya daha fazla dereceden isoparametrik elemanlar geliştirmek ve onlara nümerik integrasyon uygulayarak gerilme analizi yapmak.
|
|
6- |
Üç boyutlu problemler için sonlu elemanlar metodunun geliştirilmesi hakkında bilgi sahibi olmak.
|
|
7- |
Özdeğer problemlerini çözme
|
|
8- |
Özel konular hakkında bilgi sahibi olmak (Elasto-plastik gerilme analizi, kırılma mekaniği)
|
|
9- |
Matematik, fen ve mühendislik bilgilerini uygulama becerisi kazanmak.
|
|
10- |
Mühendislik problemlerini tanıma ve formüle etme ve çözme becerisi kazanmak.
|
|
*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
|
|
1- |
Kimyasal problemlere temel kimya bilgi ve becerilerini kullanarak tek başına çözümler üretebilme yeteneği
|
|
|
2- |
İleri araştırmalarda bilgi ve beceri düzeyi planlama ve yürütebilme yeteneği
|
|
|
3- |
Ulusal ve uluslararası düzeyde kimya ile ilgili konuları izleyebilir, değerlendirip ve yorumlayabilme yeteneği
|
|
|
4- |
Alanı ile ilgili yeni düşünce ve yöntemler geliştirerek bilgi toplumu oluşum sürecine katkı yapabilme yeteneği
|
|
|
5- |
Kimya alanında lisans düzeyinde kazanılan bilgileri genişletmek ve geliştirebilme yeteneği
|
|
|
6- |
Bilimsel ve analitik düşünme ve sentez yapabilme formasyonu kazandırmak
|
|
|
7- |
Kimya alanında çeşitli cihazları kullanır ve sonuçlarını yorumlayabilme
|
|
|
8- |
Uzmanlık alanı ile ilgili deneyleri tasarlar ve uygulayabilme yeteneği
|
|
|
9- |
Deneysel verilerin değerlendirilmesinde çeşitli istatistik metotları ve paket programları kullanabilme yeteneği
|
|
|
10- |
|
|
|
11- |
|
|
|
12- |
|
|
|
13- |
|
|
|
14- |
|
|
|
15- |
|
|
|
16- |
|
|
|
17- |
|
|
|
18- |
|
|
|
19- |
|
|
|
20- |
|
|
|
21- |
|
|
|
22- |
|
|
|
23- |
|
|
|
24- |
|
|
|
25- |
|
|
|
26- |
|
|
|
27- |
|
|
|
28- |
|
|
|
29- |
|
|
|
30- |
|
|
|
31- |
|
|
|
32- |
|
|
|
33- |
|
|
|
34- |
|
|
|
35- |
|
|
|
36- |
|
|
|
37- |
|
|
|
38- |
|
|
|
39- |
|
|
|
40- |
|
|
|
41- |
|
|
|
42- |
|
|
|
43- |
|
|
|
44- |
|
|
|
45- |
|
|
|
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder |
|
Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
|
|
|
Sayısı
|
Süresi (saat)
|
Sayı*Süre (saat)
|
|
Yüz yüze eğitim
|
13
|
3
|
39
|
|
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme)
|
13
|
6
|
78
|
|
Ödevler
|
8
|
3
|
24
|
|
Sunum / Seminer hazırlama
|
0
|
0
|
0
|
|
Kısa sınavlar
|
0
|
0
|
0
|
|
Ara sınavlara hazırlık
|
1
|
15
|
15
|
|
Ara sınavlar
|
1
|
3
|
3
|
|
Proje (Yarıyıl ödevi)
|
0
|
0
|
0
|
|
Laboratuvar
|
0
|
0
|
0
|
|
Arazi çalışması
|
0
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık
|
1
|
20
|
20
|
|
Yarıyıl sonu sınavı
|
1
|
3
|
3
|
|
Araştırma
|
0
|
0
|
0
|
|
Toplam iş yükü
|
|
|
182
|
|
AKTS
|
|
|
7.50
|
|
Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
|
|
Yarıyıl içi değerlendirme
|
Sayısı
|
Katkı Yüzdesi
|
|
Ara sınav
|
1
|
50
|
|
Kısa sınav
|
0
|
0
|
|
Ödev
|
8
|
50
|
|
Yarıyıl içi toplam
|
|
100
|
|
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı
|
|
40
|
|
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı
|
|
60
|
|
Genel toplam
|
|
100
|
|
Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
|
|
Ders kitabı
|
T.R. Chandrupatla and A.D. Belegundu, Introduction to Finite Elements in Engineering.
|
|
Yardımcı Kaynaklar
|
J.N. Reddy, An introduction to the Finite Element Method.
|
|