|
Ön koşul dersleri
|
-
|
|
Eğitimin dili
|
Türkçe
|
|
Koordinatör
|
DOÇ. DR. OĞUZHAN AHMET ARIK
|
|
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı
|
PROF. DR. SİNEM KULLUK
|
|
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı
|
-
|
|
Dersin veriliş şekli
|
Teorik temeller ve örneklerle sınıf dersleri
|
|
Dersin amacı
|
Çizelgelemenin üretim ve hizmet endüstrilerindeki önemini belirtmek. Bu tür endüstrilerde ortaya çıkan çizelgeleme problemlerinin çözümünde kullanılacak yöntem ve yaklaşımları öğretmek ve uygulamak.
|
|
Dersin tanımı
|
Model karakteristikleri, makine yapıları, işlem özellikleri ve kısıtları, performans ölçütleri, genel amaçlı çizelgeleme yöntemleri, temel dağıtım kuralları, karışık dağıtım kuralları, dal-sınır yöntemi, yerel arama yöntemleri, tek makineli, paralel makineli, seri is akisli modeller, tek makineli sistemlerde sıra bağımlı hazırlık zamanı çizelgelemesi, tek makineli sistemlerde erken ve geç tamamlanma ceza fonksiyonları, atölye çizelgeleme, maksimum tamamlanma zamanı ve toplam ağırlıklı gecikme problemi için darboğaz sezgiseli.
|
|
1- |
Giriş ve temel kavramlar
|
|
2- |
Model karakteristikleri
|
|
3- |
Basit ve karışık dağıtım kuralları, dal-sınır yöntemi
|
|
4- |
Çizelgelemede tabu arama, tavlama benzetimi ve genetik algoritmalar
|
|
5- |
Tek makineli çizelgeleme problemleri
|
|
6- |
Erken bitirme ve gecikme cezaları
|
|
7- |
Temel çizelgeleme problemlerinin genişletilmesi
|
|
8- |
Vize
|
|
9- |
Paralel makinelerde çizelgeleme problemleri
|
|
10- |
Akış tipi çizelgeleme problemleri
|
|
11- |
Atölye tipi çizelgeleme problemleri
|
|
12- |
Rezervasyon sistemleri
|
|
13- |
Zaman çizelgeleme
|
|
14- |
Proje sunumları
|
|
15- |
|
|
16- |
|
|
17- |
|
|
18- |
|
|
19- |
|
|
20- |
|
|
1- |
Çizelgeleme problemlerinin sınıflandırılmasına ilişkin bilgi sahibi olmak
|
|
2- |
Çizelgeme probleminin çözümü için uygun model yaklaşımlarını belirleme ve uygulama kabiliyeti
|
|
3- |
Çizelgeleme performans ölçütleri ile ilgili bilgi sahibi olmak
|
|
4- |
-
|
|
5- |
-
|
|
6- |
-
|
|
7- |
|
|
8- |
|
|
9- |
|
|
10- |
|
|
*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
|
|
1- |
Uzmanlığını kullanarak endüstri mühendisliği problemlerini tanımlayabilme ve yenilikçi çözümler üretebilme becerisi kazanır.
|
|
|
2- |
Alanında karşılaşılabilecek sorunları tanımlayarak uygun modelleme yöntemleri ile çözme becerisi kazanır.
|
|
|
3- |
Konusunda, ulusal ve uluslararası düzeydeki bilimsel çalışmaları takip ederek alanındaki bilimsel ve teknolojik gelişmeleri derinlemesine izleyebilme yeteneği kazanır.
|
|
|
4- |
Sistemlerin modellenmesi, benzetimi ve matematiksel ifade etme yeteneği kazanır.
Endüstri Mühendisliği problemlerini inceleyebilmek için deneyler tasarlama, gerçekleştirme, veri toplama, verileri analiz etme ve sonuçları yorumlama yeteneği kazanır.
|
|
|
5- |
Endüstri Mühendisliği problemlerini inceleyebilmek için deneyler tasarlama, gerçekleştirme, veri toplama, verileri analiz etme ve sonuçları yorumlama yeteneği kazanır.
|
|
|
6- |
Disiplinler arası yapıdaki problemleri çözmek için disiplinler arası takımlara ulaşarak onlarla işbirliği yapabilme yeteneği kazanır.
|
|
|
7- |
Fakülte çalışanı birisinin gözetimi altında sunulabilir bir çalışma yapma yeteneği kazanır.
|
|
|
8- |
Endüstriyel ve sistemsel teknik bilgileri profesyonel seviyede yazılı, sözlü ve iş grafikleri formatında iletebilme yeteneği kazanır.
|
|
|
9- |
Bilimsel yayın yapabilme yeteneği kazanır.
|
|
|
10- |
|
|
|
11- |
|
|
|
12- |
|
|
|
13- |
|
|
|
14- |
|
|
|
15- |
|
|
|
16- |
|
|
|
17- |
|
|
|
18- |
|
|
|
19- |
|
|
|
20- |
|
|
|
21- |
|
|
|
22- |
|
|
|
23- |
|
|
|
24- |
|
|
|
25- |
|
|
|
26- |
|
|
|
27- |
|
|
|
28- |
|
|
|
29- |
|
|
|
30- |
|
|
|
31- |
|
|
|
32- |
|
|
|
33- |
|
|
|
34- |
|
|
|
35- |
|
|
|
36- |
|
|
|
37- |
|
|
|
38- |
|
|
|
39- |
|
|
|
40- |
|
|
|
41- |
|
|
|
42- |
|
|
|
43- |
|
|
|
44- |
|
|
|
45- |
|
|
|
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder |
|
Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
|
|
|
Sayısı
|
Süresi (saat)
|
Sayı*Süre (saat)
|
|
Yüz yüze eğitim
|
13
|
3
|
39
|
|
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme)
|
13
|
7
|
91
|
|
Ödevler
|
2
|
8
|
16
|
|
Sunum / Seminer hazırlama
|
1
|
8
|
8
|
|
Kısa sınavlar
|
0
|
0
|
0
|
|
Ara sınavlara hazırlık
|
1
|
10
|
10
|
|
Ara sınavlar
|
1
|
2
|
2
|
|
Proje (Yarıyıl ödevi)
|
1
|
10
|
10
|
|
Laboratuvar
|
0
|
0
|
0
|
|
Arazi çalışması
|
0
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık
|
1
|
15
|
15
|
|
Yarıyıl sonu sınavı
|
1
|
2
|
2
|
|
Araştırma
|
0
|
0
|
0
|
|
Toplam iş yükü
|
|
|
193
|
|
AKTS
|
|
|
7.50
|
|
Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
|
|
Yarıyıl içi değerlendirme
|
Sayısı
|
Katkı Yüzdesi
|
|
Ara sınav
|
1
|
40
|
|
Kısa sınav
|
0
|
0
|
|
Ödev
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl içi toplam
|
|
40
|
|
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı
|
|
40
|
|
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı
|
|
60
|
|
Genel toplam
|
|
100
|
|
Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
|
|
Ders kitabı
|
Kenneth R. Baker, Introduction to Sequencing and Scheduling, Wiley, 1974
|
|
Yardımcı Kaynaklar
|
• Pinedo., M., Chao, X., (1999), Operations scheduling with applications in manufacturing and services, Mc Graw-Hill.
• Brucker P., Scheduling Algorithms, Springer, 2001.
• French S., Sequencing and Scheduling, Ellis Horwood. 1982.
• Morton, T.E., Pentico, D.W., (1993) Heuristic Scheduling Systems, with applications to productions to production systems and project management, John Wiley & Sons Inc,.
• Pinedo., M.L, (1995), Scheduling: Theory, algorithms and systems, Prentice-Hall.
|
|