Giriş | English

Lisans > Veteriner Fakültesi > Veteriner > HAYVAN BESLEME VE BESLENME HASTALIKLARI
 
Dersin adı Dersin seviyesi Dersin kodu Dersin tipi Dersin dönemi Yerel kredi AKTS kredisi Ders bilgileri
HAYVAN BESLEME VE BESLENME HASTALIKLARI Birinci düzey 2.2.04 Zorunlu 4 6.00 6.00 Yazdır
   
Dersin tanımı
Ön koşul dersleri Öğrenci temel bilimler derslerini almış olmalıdır.
Eğitimin dili TÜRKÇE
Koordinatör PROF. DR. EROL BAYTOK
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı PROF. DR. EROL BAYTOK, PROF. DR. BERRİN KOCAOĞLU GÜÇLÜ, PROF. DR. OSMAN KÜÇÜK, PROF. DR. KANBER KARA
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı ARŞ. GÖR. SENA YILMAZ ÖZTAŞ
Dersin veriliş şekli YÜZYÜZE
Dersin amacı Yemler, yem hijyeni ve yemleri işleme teknolojileri, hayvan beslemede kullanılan yem maddeleri, ruminant, kanatlı, at, laboratuvar hayvanları ve kedi-köpeklerin besin madde ihtiyaçları, metabolizmaları, beslenme şekilleri ve beslenmeye bağlı oluşabilecek hastalıklar hakkında veteriner fakültesi lisans öğrencilerine eğitim vermektir.
Dersin tanımı Yemler, yem hijyeni ve yem teknolojileri konusunda veteriner fakültesi lisans öğrencilerine mesleki yeterlilik düzeyinde eğitim vermek, hayvan besleme ve beslenme hastalıklarının veteriner hekimlikte önemini vurgulamak dersin tanımını kapsamaktadır.

Dersin içeriği
1- TEORİK: Yemlerin tanımı ve sınıflandırılması, yemlerin değerliliğini etkileyen faktörler, kaba yemler, yeşil yemler ve genel özellikleri, konserve yemler ve genel özellikleri, kök ve yumru yemler, dolgu maddesince zengin yemler ve genel özellikleri PRATİK: Yem inspeksiyonu
2- TEORİK: Konsantre yemler, tane yemler ve genel özellikleri, endüstri yan ürünleri ve genel özellikleri, yemlik yağlar PRATİK: Kuru madde, inorganik ve organik madde analizi
3- TEORİK: Hayvansal kökenli yemler ve genel özellikleri, mineral kökenli yemler ve genel özellikleri, alternatif yem maddeleri, yem hijyeni PRATİK: Ham protein analizi
4- TEORİK: Yem katkı maddeleri ve genel özellikleri, yem teknolojisi PRATİK: Ham yağ analizi
5- TEORİK: Besin maddeleri ve metabolizması (su, karbonhidrat, yağ, protein, vitamin, mineral), PRATİK: Ham selüloz ve NDF analizi
6- TEORİK: Besin maddeleri ve metabolizması (su, karbonhidrat, yağ, protein, vitamin, mineral), PRATİK: ADF ve ADL analizi
7- TEORİK: Besin maddeleri ve metabolizması (su, karbonhidrat, yağ, protein, vitamin, mineral), PRATİK: Yem Fabrikası gezisi
8- ARA SINAV
9- TEORİK: Ruminantların beslenmesi (buzağı, düve, süt sığırlarının beslenmesi) PRATİK: Düve ve süt sığırı rasyonu hazırlanması
10- TEORİK: Besi sığırlarının beslenmesi, koyu ve keçi besleme PRATİK: Besi sığırı rasyonu hazırlama
11- TEORİK: Kanatlı hayvanların beslenmesi ve beslenme hastalıkları, Ruminatlarda beslenme hastalıkları PRATİK: Kanatlı karma yemi hazırlama
12- TEORİK: Köpek besleme ve beslenme hastalıkları PRATİK: Köpek maması hazırlama
13- TEORİK: Kedi besleme ve beslenme hastalıkları PRATİK: Kedi maması hazırlama
14- TEORİK: At besleme ve beslenme hastalıkları PRATİK: At rasyonu hazırlama
15- TEORİK: Su ürünleri, domuz ve laboratuvar hayvanı besleme ve beslenme hastalıkları PRATİK: Çiftlik gezisi
16-
17-
18-
19-
20-

Dersin öğrenme çıktıları
1- Yem hammaddelerini, enerji-besin madde içeriklerini bilir. Hayvan türlerine göre yemlerin sindirilmeleri ile verilme miktarı ve formu hakkında bilgi sahibi olur.
2- Yemlerin hayvanların verim ve performansına etkisini bilir. Hayvan sağlığını olumsuz etkileyebilecek olan yem hijyeninin önemi ve dikkat edilecek hususlar hakkında bilgiye sahiptir.
3- Yemlerin, tüketim, sindirim ve depolanması ile toksik bitkilerdeki antinutrisyonel faktörlerinin bertaraf edilmesi için uygulanacak teknolojik işlemleri kavrar.
4- Yemlerin kalitesi ve besin madde içeriğini belirlemede kullanılan fiziksel ve kimyasal analiz yöntemlerini bilir. Çiftlikte yem hijyeninde ve depolanmasında dikkat edilecek hususları bilir.
5- Besin maddeleri ve metabolizmaları hakkında bilgi edinir.
6- Ruminantların beslenmesi (buzağı, düve, süt-besi sığırları, koyun-keçi) ve beslenme hastalıkları hakkında bilgi edinir.
7- Kanatlı beslenmesi ve beslenme hastalıkları hakkında bilgi edinir.
8- At beslenmesi ve beslenme hastalıkları hakkında bilgi edinir.
9- Domuz ve laboratuvar hayvanlarının beslenmeleri hakkında bilgi edinir.
10- Evcil hayvanlar için rasyon/diyet hazırlama konularında rasyon programları öğrenir ve uygular.

*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
1- Mesleki, hayvan refahı, müşteri, halk sağlığı, toplum ve çevre ile ilgili hususlar da dâhil olmak üzere veteriner hekimlerin içinde çalışması gereken etik ve yasal çerçeveyi anladığını gösterecek şekilde hareket etmek.
2- Bilimsel araştırma yöntemlerini, temel ve uygulamalı araştırmaların bilime katkısını ve 3R ilkesinin (Replacement, Reduction, Refinement) uygulanmasını anlamak.
3- Veteriner hekimliği uygulamaları ile ilgili organizasyon, yönetim ve mevzuat hakkında temel bilgi sahibi olduğunu göstermek.
4- Veteriner hekimin faaliyet gösterdiği ekonomik ve duygusal bağlamı anlamak.
5- Veteriner hekimin çalıştığı yerde kendisinin, hastaların, müşterilerin, meslektaşlarının ve çevrenin sağlık ve biyogüvenliğini korumak, izlemek ve geliştirilmesine katkıda bulunmak
6- Kalite güvence ilkeleri hakkında bilgi sahibi olduğunu göstermek; mesleki uygulamalarında risk yönetimi ilkelerini uygulamak.
7- İlgili kitleye uygun bir dil kullanarak, gizlilik ve mahremiyete tam saygı göstererek müşteriler, halk, profesyonel meslektaşlar ve sorumlu makamlarla etkili bir şekilde iletişim kurabilmek.
8- İletişim, liderlik, yönetim, ekip çalışması, karşılıklı saygı ve diğer sosyal beceriler dahil olmak üzere kişiler arası etkili etkileşim ilkelerini uygulamak.
9- Doğru klinik ve müşteri kayıtlarını, gerektiğinde vaka raporlarını ilgilileri için tatmin edici bir biçimde hazırlamak.
10- Hizmetlerin sunumunda multidisipliner bir ekibin üyesi olarak etkin bir şekilde çalışmak ve tüm ekip üyelerinin katkısını kabul etmek.
11- Literatürü ve sunumları eleştirel bir gözle inceleyebilmek ve değerlendirebilmek.
12- Veteriner iyi klinik uygulamaları ile araştırma temelli ve kanıta dayalı veteriner hekimliği sağlamak için “Tek Sağlık” ilkelerini anlamak ve uygulamak.
13- Kanıtları eleştirel ve akılcı bir şekilde analiz etme, yetersiz olunan konularla başa çıkma, beklenmedik durumlarla başa çıkma, bilgi ve becerileri çeşitli senaryolara ve bağlamlara uyarlama becerisini göstermek.
14- Hayvanların, insanların ve çevrenin sağlık, güvenlik ve refahının yanı sıra Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerini teşvik etmek amacıyla veteriner hekimliği mesleğinin ve Tek Sağlık kavramının ilerlemesine katkıda bulunmak.
15- Kişisel ve mesleki sınırlarını tanımak ve gerektiğinde profesyonel tavsiye, yardım ve destek alacağını bilme becerisini göstermek.
16- Yaşam boyu öğrenmeye ve mesleki gelişime bağlılık göstermek. Bu, mesleki deneyimin kaydedilmesini, paylaşılmasını, performans ve yetkinliği geliştirmek için önlemler alınmasını içerir.
17- Mesleki performansı iyileştirmek için düzenli olarak öz denetim ve akran grubu incelemesi gibi süreçlere katılmak.
18- Hayvan ya da hayvan gruplarında bulunan hayvanların geçmişi ile ilgili ilgili doğru elde edebilmek.
19- Hasta hayvanları güvenli bir şekilde ve hayvana saygı göstererek tutmak ve zapt etmek, bu tekniklerin uygulanması için yardımcı personellere talimat vermek.
20- Eksiksiz bir klinik muayene gerçekleştirmek ve klinik karar verme becerisini göstermek.
21- Uygun tedavi planları geliştirmek, mevcut kaynaklar ile uygun halk sağlığı ve çevresel hususları göz önünde bulundurarak bakımları altındaki hayvanın yararına olacak şekilde tedavi uygulamak.
22- Acil bir durumda müdahale etmek ve yaygın hayvan türlerinde ilk yardım uygulamak. Durumsal aciliyete öncelik vermek ve kaynakları buna göre tahsis etmek.
23- Bir hayvanın ya da hayvan grubunun fiziksel, refah ve beslenme durumunu değerlendirmek ve müşteriye hayvancılık, besleme, üreme, üretim, refah, bireysel sağlık, sürü sağlığı ve halk sağlığı ilkeleri hakkında tavsiyelerde bulunmak.
24- Örnekleri toplamak, muhafaza etmek ve nakletmek, uygun teşhis testlerini seçmek, test sonuçlarını yorumlamak ve sınırlamalarını anlamak.
25- Meslektaşlarla açık bir şekilde iletişim kurmak, sevk ve teşhis hizmetlerinde iş birliği yapmak.
26- Temel tanı ekipmanlarını kullanmak, hastalara iyi sağlık ve güvenlik uygulamaları kapsamında ve de mevcut yönetmeliklere uygun şekilde etkili bir muayene gerçekleştirmek.
27- Dijital araçların ve yapay zekânın veteriner hekimliğe katkısını bilmek ve kullanmak.
28- İhbarı mecburi, rapor edilebilir ve zoonotik hastalıkların yanı sıra hayvanlara yönelik kötü muamele durumlarla ilgili belirtileri tanımak ve ilgili makamlara bildirmek de dahil olmak üzere uygun önlemleri almak.
29- Hayvan bakımı ve refahı, hayvan hareketleri, bildirilmesi zorunlu ve rapor edilebilir hastalıklar, antimikrobiyallerin bilinçli kullanımı da dahil olmak üzere ilaçların kullanımı ile ilgili bilgi ve mevzuata ilişkin uygun kaynaklara erişmek.
30- İlaçları mevzuata ve en son kılavuzlara uygun olarak doğru ve sorumlu bir şekilde reçete etmek ve dağıtmak.
31- Şüpheli advers ilaç reaksiyonlarını uygun kanallar aracılığıyla ilgili resmi kurumlara bildirmek.
32- Biyogüvenlik için protokoller hazırlamak, çalıştığı yerin biyogüvenliğini değerlendirmek ve protokolleri doğru şekilde uygulamak.
33- Aseptik prosedürleri uygun şekilde gerçekleştirmek
34- Sedasyon, genel ve bölgesel anesteziyi güvenli bir şekilde uygulamak; kimyasal hareketsizleştirme yöntemlerini uygulamak.
35- Ağrıyı önlemek, değerlendirmek ve yönetmek.
36- Ötenazinin ne zaman uygun olduğunu bilmek, bunu hayvana ve sahiplerine saygı göstererek, uygun bir yöntem kullanarak, orada bulunanların güvenliğini de göz önünde bulundurarak gerçekleştirmek; karkasın etik ve yasal olarak imha edilmesi konusunda tavsiyelerde bulunmak.
37- Örnek alma, sevk etme ve raporlama dahil olmak üzere tüm yaygın hayvan türlerinde nekropsi yapmak.
38- Refah unsurlarına dikkat etmek, sistematik kaba post-mortem muayene ve gözlemleri kaydetmek, dokuları örnekleme, saklama ve taşıma dahil olmak üzere gıda üreten hayvanların anti-mortem muayenesini yapmak.
39- İlgili gıda teknolojisi de dahil olmak üzere, hayvansal kaynaklı ürünlerin kalite ve güvenliğini etkileyen koşulları doğru bir şekilde belirlemek için gıda ve yem denetimi yapmak.
40- İnsan sağlığının korunması, muhafazası ve iyileştirilmesine katkıda bulunma kapsamında hayvanlar, hayvansal ürünler ve yan ürünlerle doğrudan ya da dolaylı ilgisi olan koşulları belirleyerek halk sağlığını korumak.
41- Kabul edilmiş hayvan sağlığı, hayvan refahı, halk sağlığı ve çevre sağlığı standartları doğrultusunda, hastalığa ve türe uygun önleyici ve eradikasyon programları hakkında tavsiyelerde bulunmak ve bunları uygulamak.
42-
43-
44-
45-
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder

Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
  Sayısı Süresi (saat) Sayı*Süre (saat)
Yüz yüze eğitim 15 4 60
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme) 10 1 10
Ödevler 0 0 0
Sunum / Seminer hazırlama 5 1 5
Kısa sınavlar 0 0 0
Ara sınavlara hazırlık 1 1 1
Ara sınavlar 1 1 1
Proje (Yarıyıl ödevi) 0 0 0
Laboratuvar 15 4 60
Arazi çalışması 10 1 10
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık 1 2 2
Yarıyıl sonu sınavı 1 1 1
Araştırma 0 0 0
Toplam iş yükü     150
AKTS     6.00

Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
Yarıyıl içi değerlendirme Sayısı Katkı Yüzdesi
Ara sınav 1 40
Kısa sınav 0 0
Ödev 0 0
Yarıyıl içi toplam   40
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı   0
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı   60
Genel toplam   60

Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
Ders kitabı
Yardımcı Kaynaklar Yemler, Yem Hijyeni ve Teknolojisi-Prof.Dr. Ahmet Ergün(9 YAZARLI) / Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları- Prof. Dr. Kanber KARA / Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları-Prof.Dr. Ahmet Ergün (9 YAZARLI) / Pratik Kedi ve Köpek Besleme – Beslenme Hastalıkları-Prof. Dr. Osman KÜÇÜK / Pratik Koyun ve Keçi Besleme – Beslenme Hastalıkları-Prof. Dr. Osman KÜÇÜK / Pratik Buzağı, Düve, Süt Sığırı ve Besi Sığırı Beslenmesi-Prof. Dr. Osman KÜÇÜK / Yarış Atı Besleme ve Beslenme Hastalıkları-Prof. Dr. Osman KÜÇÜK

Ders ile ilgili dosyalar