Giriş | English

Yüksek Lisans > Sağlik Bilimleri Enstitüsü > Veteriner Dölerme.ve Suni Toh.(yük.lis) > YEMLERDE HAM BESİN MADDE ANALİZLERİ
 
Dersin adı Dersin seviyesi Dersin kodu Dersin tipi Dersin dönemi Yerel kredi AKTS kredisi Ders bilgileri
YEMLERDE HAM BESİN MADDE ANALİZLERİ İkinci düzey VHB 501 1 6.00 6.00 Yazdır
   
Dersin tanımı
Ön koşul dersleri Veteriner Fakültesi, Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü veya Fen Edebiyat Fakültesi Biyoloji ve Kimya Bölümü Mezunu Olmak
Eğitimin dili Türkçe
Koordinatör PROF. DR. OSMAN KÜÇÜK
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı Prof. Dr. Erol BAYTOK Prof. Dr. Berrin K.GÜÇLÜ Prof. Dr. Osman KÜÇÜK, Prof. Dr. Kanber KARA
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı Araş. Gör. Sena YILMAZ
Dersin veriliş şekli Yüz yüze sunum, Soru-cevap anlatım
Dersin amacı Yemlerde Ham Besin Madde Analizleri Hakkında Bilgi Vermek
Dersin tanımı Yemlerde Ham Besin Madde Analizleri Hayvan Beslemedeki Önemi

Dersin içeriği
1- Yemlerde Ham Besin Madde Analizlerine Giriş
2- Yemlerde Ham Besin Madde Analizlerine Giriş
3- Yemlerden Numune Alma Ve Laboratuara Gönderme Yöntemleri
4- Yemlerden Numune Alma Ve Laboratuara Gönderme Yöntemleri
5- Laboratuara gelen işlemlerde yapılacak işlemler
6- Laboratuar Araç ve Gereçlerinin Tanıtılması
7- Çözelti hazırlama
8- Çözelti hazırlama
9- Weende Analiz Sistemi
10- Yemlerde fiziksel analizler
11- Kuru Madde Ve Ham Kül Tayini
12- Ara Sınav
13- Ham Protein Ve Ham Yağ Tayini
14- Ham Selüloz Tayini
15- ADF- NDF tayini
16- Enerji tayini
17-
18-
19-
20-

Dersin öğrenme çıktıları
1- Yemlerde Ham Besin Madde Analizlerini Hakkında Bilgi Sahibi Olma
2- Yemlerden Numune Alma Ve Laboratuara Gönderme Yöntemleri Hakkında Bilgi Sahibi Olma
3- Laboratuara gelen işlemlerde yapılacak işlemleri Hakkında Bilgi Sahibi Olma
4- Çözelti hazırlama Hakkında Bilgi Sahibi Olma
5- Weende Analiz Sistemi Hakkında Bilgi Sahibi Olma
6- Enerji tayini Hakkında Bilgi Sahibi Olma
7-
8-
9-
10-

*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
1- Evcil hayvanlarda üreme ile ilgili olan hormonların yapıları ve işlevleri konusunda yeterli bilgi edinmek.
2- Gametogenezisin oluşum süreci ve hormonal mekanizması, ovum ve spermatozoitlerin genital kanaldaki göçü, gametogenezisi etkileyen etkenler, kan-testis bariyeri ve epididimisin işlevleri, kapasitasyon ve akrozom reaksiyonu, fertilizasyon (füzyon, aktivasyon, penetrasyon) konularında bilgi sahibi olmak.
3- Androloji ile ilgili özel muayene sistematiği, genital organların morfolojik ve işlevsel muayenesi, spermanın mikrobiyolojik muayenesi, spermanın ince (ultra-struktural) yapısı, spermanın kalitesini etkileyen etkenler, spermatolojik muayene, spermanın kısa ve uzun süreli saklanması ve dondurulması, sperma dondurma yöntemleri, spermanın eritilmesinde dış faktörlerin etkisi, eritme ve eritme sonrası yapılanları bilmek ve bunları uygulayabilmek.
4- Dişilerde reprodüktif anatomi, gonadların embriyonik gelişmesi, uterusun histolojik, anatomik ve fizyolojik yapısı, fertilizasyon ve erken embriyonik gelişim, luteal mekanizma, implantasyon ve doğum sonrası uterusun involusyonu, servikal mukus, spermatozoa migrasyonu, oogenezis, fertilizasyon akrozomal enzimler, füzyon, aktivasyon, penetrasyon, singami ve polispermi bloğu olgularını bilmek.
5- Senkronizasyon yöntemleri, yararları, süperovulasyon, embriyo transferi, vericilerin senkronizasyonu ve superovulasyonu, alıcıların östrus senkronizasyonu, uterus yıkaması, embriyoların gelişim evreleri, aranması, ve değerlendirilmesi, embriyo transfer teknikleri ile ilgili bilgileri bilmek ve uygulayabilmek.
6- Embriyo üretimi, in-vitro kültürü, embriyoların dondurulması, cinsiyet tayini, oositin dondurulması, klonlama, intrastoplazmik sperm enjeksiyonu gibi reprodüktif biyoteknoloji konularında bilgiye sahip olmak ve bunları uygulayabilmek.
7- Büyük ruminantlarda üreme ile ilgili hormonlar, reprodüktif fizyoloji, genital organların yapısı ve muayenesi, spermanın kimyasal bileşimi ve metabolizması, spermanın kriyobiyolojisi, östrus siklusu, suni tohumlama teknikleri, östrus senkronizasyon yöntemleri, infertilite nedenleri konularında bilgi edinmek ve çözüm önerileri sunabilmek.
8- Atlarda üreme hormonları, reprodüktif fizyoloji, genital organların yapısı ve muayenesi ile fizyolojisi, spermanın kimyasal bileşimi ve metabolizması, spermanın kriyobiyolojisi, östrus siklusu ve suni tohumlama teknikleri, östrus senkronizasyon yöntemleri, infertilite nedenleri ve çözüm önerileri konularında bilgi edinmek.
9- Küçük ruminantlarda üreme ile ilgili hormonlar, reprodüktif fizyoloji, genital organların yapısı ve muayenesi, fizyolojisi, spermanın kimyasal bileşimi ve metabolizması, spermanın kriyobiyolojisi, östrus siklusu ve suni tohumlama teknikleri, östrus senkronizasyon yöntemleri, infertilite nedenleri ve çözüm önerileri konularında bilgi edinmek.
10- Köpeklerde ve kedilerde üreme ile ilgili hormonlar, reprodüktif fizyoloji, genital organların yapısı, puberte, spermanın kimyasal bileşimi ve metabolizması, spermanın kriyobiyolojisi, östrus siklusu ve siklusu uyarma yöntemleri, vajinal sitoloji, suni tohumlama teknikleri ve uygulama nedenleri, infertilite nedenleri ve çözüm önerileri konularında bilgi edinmek.
11- Dişi genital organlarının yapısı, tavuklarda ve horozlarda üreme endokrinolojisi, kanatlı spermasının morfolojisi, horozdan sperma alma teknikleri, spermanın sulandırılması, tavuklara uygulanan suni tohumlama tekniği ve bu uygulamalarında fertiliteyi etkileyen başlıca nedenler ile ilgili bilgiye sahip olmak.
12- Erkek ve dişi balıkların reprodüktif anatomisi, spermatozoitlerin morfolojisi, spermatogenezis, üreme fizyolojisi, spermatolojik muayene, balık spermasının kısa ve uzun süreli saklanması ve dondurulması konularında bilgi edinmek. Deney hayvanlarının üreme organlarının anatomisi, laboratuvar hayvanlarında uygulanan başlıca üreme yöntemleri, puberte, seksüel sikluslar, çifleşme, ovulasyon, üreme verimini etkileyen bakım, beslenme ve çevre faktörleri ile ilgili bilgi sahibi olmak
13- Laboratuvar hayvanlarında dişi ve erkek genital organ yapıları, suni tohumlamaları, üretimi ve üretimle ilgili sorunları hakkında bilgi sahibi olmak.
14- Sperma sulandırıcıları ve sulandırıcıların özellikleri ve sulandırma işleminin uygulaması hakkında bilgi sahibi olmak.
15-
16-
17-
18-
19-
20-
21-
22-
23-
24-
25-
26-
27-
28-
29-
30-
31-
32-
33-
34-
35-
36-
37-
38-
39-
40-
41-
42-
43-
44-
45-
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder

Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
  Sayısı Süresi (saat) Sayı*Süre (saat)
Yüz yüze eğitim 14 2 28
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme) 14 2 28
Ödevler 14 2 28
Sunum / Seminer hazırlama 10 2 20
Kısa sınavlar 0 0 0
Ara sınavlara hazırlık 1 10 10
Ara sınavlar 1 2 2
Proje (Yarıyıl ödevi) 0 0 0
Laboratuvar 0 0 0
Arazi çalışması 0 0 0
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık 1 10 10
Yarıyıl sonu sınavı 1 2 2
Araştırma 14 2 28
Toplam iş yükü     156
AKTS     6.00

Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
Yarıyıl içi değerlendirme Sayısı Katkı Yüzdesi
Ara sınav 1 100
Kısa sınav 0 0
Ödev 0 0
Yarıyıl içi toplam   100
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı   40
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı   60
Genel toplam   100

Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
Ders kitabı COŞKUN, B., ŞEKER, E., ÜNAL, F., 1997: Yemler ve Teknolojisi.
Yardımcı Kaynaklar 1.ERGÜN, A., ÇOLPAN, İ., YILDIZ, G., KÜÇÜKERSAN, S., TUNCER, Ş.D., YALÇIN, S., KÜÇÜKERSAN, M.K., ŞEHU, A., 2002:Y Yem Hijyeni ve Teknolojisi. 2.ENSMİNGER, M.E., OLDFİELD, J.E., HEINEMAN, W.W., 1990:Feeds and Nutrition.

Ders ile ilgili dosyalar