Giriş | English

Yüksek Lisans > Fen Bilimleri Enstitüsü > Mimarlik (y.l.) > GELENEKSEL YAPI MALZEMELERİ VE KORUMA YÖNTEMLERİ
 
Dersin adı Dersin seviyesi Dersin kodu Dersin tipi Dersin dönemi Yerel kredi AKTS kredisi Ders bilgileri
GELENEKSEL YAPI MALZEMELERİ VE KORUMA YÖNTEMLERİ İkinci düzey MİM 507 Seçmeli 1 7.50 7.50 Yazdır
   
Dersin tanımı
Ön koşul dersleri -
Eğitimin dili Türkçe
Koordinatör DOÇ. DR. HAYRİYE HALE KOZLU
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı YRD.DOÇ. DR. HAYRİYE HALE KOZLU
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı -
Dersin veriliş şekli Teorik
Dersin amacı Geleneksel mimaride kullanılan yapı malzemeleri ve yapım tekniklerinin örnekler üzerinden incelenerek müdahale yöntemleri hakkında bilgi edinilmesi
Dersin tanımı Geleneksel mimaride kullanılan yapı malzemeleri ve yapım teknikleri incelenerek restorasyon alanında malzeme ve strüktür koruma teknikleri hakkında bilgi verilmektedir.

Dersin içeriği
1- Dersin işlenişi ve ödevler konusunda genel değerlendirme ve bilgilendirme, geleneksel yapı malzemeleri konusunda genel bilgilendirme
2- Geleneksel harç ve sıvalar
3- Taş malzemenin geleneksel mimaride kullanımı, bozulma türleri ve koruma yöntemleri
4- Ahşap malzemenin geleneksel mimaride kullanımı, bozulma türleri ve koruma yöntemleri
5- Kerpiç malzemenin geleneksel mimaride kullanımı, bozulma türleri ve koruma yöntemleri
6- Tuğla malzemenin geleneksel mimaride kullanımı, bozulma türleri ve koruma yöntemleri
7- Arasınav
8- Geleneksel yapım teknikleri ve bozulma örnekleri
9- Malzeme/strüktür bozulmaları ve müdahale örnekleri
10- Ödev sunumları
11- Ödev sunumları
12- Ödev sunumları
13- Ödev sunumları
14- Genel değerlendirme
15-
16-
17-
18-
19-
20-

Dersin öğrenme çıktıları
1- Geleneksel yapı malzemelerinin öğrenilmesi
2- Geleneksel mimaride kullanılan yapım tekniklerinin öğrenilmesi
3- Koruma teknik ve yöntemlerinin öğrenilmesi
4- Malzeme ve strüktür bozulmaları hakkında genel bilgi edinilmesi
5- Malzeme ve strüktür müdahaleleri konusunda örneklerin incelenmesi
6- Belirlenen bir konu üzerinde ödev hazırlanması
7-
8-
9-
10-

*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
1- Mimari Tasarım
2- Konstrüksiyon/Yapı Bilgisi
3- Tarihi Çevre Koruma ve Belgeleme
4- Mimarlık Tarihi
5- Mimarlık Kuramı/ Bina Bilgisi
6- Malzeme Bilgisi
7- Kentsel Tasarım/Şehircilik
8- Sanat Tarihi
9- Binalarda Enerji Performansı ve Sürdürülebilirlik
10-
11-
12-
13-
14-
15-
16-
17-
18-
19-
20-
21-
22-
23-
24-
25-
26-
27-
28-
29-
30-
31-
32-
33-
34-
35-
36-
37-
38-
39-
40-
41-
42-
43-
44-
45-
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder

Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
  Sayısı Süresi (saat) Sayı*Süre (saat)
Yüz yüze eğitim 8 3 24
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme) 14 1 14
Ödevler 2 20 40
Sunum / Seminer hazırlama 2 20 40
Kısa sınavlar 0 0 0
Ara sınavlara hazırlık 1 10 10
Ara sınavlar 1 1 1
Proje (Yarıyıl ödevi) 0 0 0
Laboratuvar 0 0 0
Arazi çalışması 2 3 6
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık 1 10 10
Yarıyıl sonu sınavı 1 1 1
Araştırma 6 6 36
Toplam iş yükü     182
AKTS     7.50

Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
Yarıyıl içi değerlendirme Sayısı Katkı Yüzdesi
Ara sınav 0 0
Kısa sınav 0 0
Ödev 2 100
Yarıyıl içi toplam   100
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı   40
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı   60
Genel toplam   100

Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
Ders kitabı -
Yardımcı Kaynaklar KORUMA ALANINDA TEMEL KAYNAKÇA Ahunbay, Z., 1996. Tarihi Çevre Koruma ve Restorasyon. YEM Yayınları. İstanbul. Ahunbay Z., (2012). UNESCO Dünya Miras Listesi ve Miras Yönetimine Etkisi, (Ed.) Aksoy A., Ünsal D., Kültürel Miras Yönetimi, Açıköğretim Yayınları, Eskişehir. Ahunbay, Z., (2004). Ahşap Tarihi Yapıların Korunması için İlkeler, (Çev.), ICOMOS, Erişim: 21.12.2011, alındığı adres: http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_09436850013536705 28.pdf Ahunbay, Z., (2006). Mimari Mirasın Analizi, Korunması ve Strüktürel Restorasyonu için İlkeler (2003), ICOMOS, Erişim: 21.09.2012, alındığı adres: http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_ 02061930013 53670882.pdf Altınoluk, Ü., 1998. Binaların Yeniden Kullanımı, YEM Yayınları. İstanbul. Arabacıoğlu P., Aydemir I., (2007). Tarihi Çevrelerde Yeniden Değerlendirme Kavramı, Megaron, YTÜ, Mimarlık Fakültesi E-Dergi, 2 (4), 204-212. Bektaş, C., (1991). Korumak, Mimarlık, 244, İstanbul. Binan C., (1998). Dünya Mirası, Özgünlük, Ahşap ve Zeyrek''te Koruma. İstanbul, 25, 63-70. Brandi C. (2005). Theory of Restoration, ICR, Rome, Italy. CIVVIH, (2011). The Valletta Principles for the Safeguarding and Management of Historic Cities, Towns and Urban Areas, Erişim: 11.01.2013, alındığı adres: http://civvih.icomos.org/sites/default/files/ CIVVIH%20Valletta%20Principles.pdf Earl, J., 2001. Building Conservation Philosophy. Donhead Publishing. London. Erder, C.,1971. Tarihi Çevre Kaygısı. ODTÜ Mimarlık Fakültesi, Ankara. Erder, C.,1975. Tarihi Çevre Bilinci. ODTÜ Mimarlık Fakültesi, Ankara. Erder, C., 1977. Venedik Tüzüğü tarihi bir anıt gibi korunmalıdır, ODTÜ Mimarlık Fakültesi Dergisi, 3/2, 167-190. Ersen, A., 1992. Yeniden İşlevlendirilen Tarihi Yapılar, Modern Ekler ve Çağdaş Tasarım, Arredamento Dekorasyon, 5, 102-105 Eyüpgiller, K. K., Zakar, L., 2015. Mimari Restorasyon, Koruma Teknik ve Yöntemleri, YEM Yayınları, İstanbul. Feilden, B., 1982. Conservation of Historic Buildings. Butterworth-Heinemann. UK. Feilden B.M., Jokilehto J., (1993). Management Guidelines for World Heritage Sites, ICCROM, Rome. ICOMOS, (2013). Türkiye Mimari Mirası Koruma Bildirgesi, Erişim: 20.12.2013, adres: http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_ 0623153001387886624.pdf Jokilehto J., (1985). Authenticity in Restoration Principles and Practices, Bulletin of the Association for Preservation Technology, 17(3/4), 5- 11. Jokilehto J., (1991). Development of Post-Graduate Training in Architectural and Urban Conservation International Course in Architectural conservation, ICCROM, Rome, 2, 143-145. Jokilehto, J., 1999. A History of Architectural Conservation. Butterworth Heinemann. England. Jokilehto J., (2006). Considerations on authenticity and integrity in world heritage context, City & Time 2(1), 1-16. Kuban, D., 1977. Tarihi Çevrenin Geleceği, 2000 Yılına Doğru Sanatlar Sempozyumu, İ.D.G.S.A., İstanbul, 24-28 Ekim 1977, 1-6 Kuban, D., 2000. Tarihi Çevre Korumanın Mimarlık Boyutu, YEM Yayınları, İstanbul. Latham, D., 2000 a. Creative Re-use of Buildings, c.1, Donhead Publishing, Dorset. Latham, D., 2000 b. Creative Re-use of Buildings, c.2, Donhead Publishing, Dorset. Madran, E., Özgönül, e. 2005. Kültürel ve Doğal Miras Uluslararası Kurumlar ve Belgeler, TMMOB Mimarlar Odası, İstanbul Madran, E., Tağmat, T.S., 2007. Kültürel ve Doğal Değerlerin Korunması, TMMOB Mimarlar Odası, İstanbul Mitchell N., and Others, (2009). World Heritage Cultural Landscapes, A Handbook for Conservation and Management, UNESCO, France. Petzet, M., (2004). International Charters for Conservation and Restoration, The Athens Charter for the Restoration of Historic Monuments (1931), (pp.31-35), ICOMOS, München, Germany. Restorasyon Konservasyon Dergisi ve Sempozyum kitapları, İBB KUDEB Yayınları, http://www.ibb.gov.tr/sites/kudeb/Documents/kudeb_Yayinlari_yedek.htm Rodwell, D., (2007). Conservation and Sustainability in Historic Cities, Blackwell Publishing, UK. Rowney, B., (2004). Charters and the Ethics of Conservation a Cross-Cultural Perspective, Ruskin J., (1893). The Stones of Venice, 2, John B. Alden Press, London. Stovel H., (1994). Working Towards the Nara Document, Nara Conference on Authenticity in Relation to the World Heritage Convention, (pp.393- 397), Nara, Japan, November 1-6. Stovel H., (2005). Introduction, Conservation of Living Religious Heritage, ICCROM, Rome, Italy. Trilling. L, (1972). Sincerity and Authenticity, Harvard College Press, U.S.A. Uluengin, B., 2010, Rölöve, YEM Yayınları, İstanbul. Ulukan M, Ersen A., (2010). Mimari Korumada Otantiklik Kavramı Üzerine bir Yöntem Araştırması, I.Uluslararası Lisansüstü Araştırmaları Sempozyumu; Yapılı Çevre, ODTÜ, Ankara, 15-16 Ekim. UNESCO, (2005). Basic Texts of the 1972 World Heritage Convention, http://whc.unesco.org/uploads/activities/documents/activity-562-4.pdf UNESCO, (2013): Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention, Erişim: 09.11.2013, erişim adresi: http://whc.unesco.org/archive/ opguide13-en.pdf UNESCO, (t.y.).Initiative on Heritage of Religious Interest, adres: , erişim tarihi 01.12.2011. UNESCO, (1972). Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage, erişim tarihi: 11.11.2011, http://whc.unesco.org/archive/ convention-en.pdf Utkutuğ Z., ve diğerleri, (t.y.).Tarihi Çevre Koruma – Yenileme Çalışmalarında Kentsel Bölge Ölçeği: Ankara Kale Önü Koyunpazarı Yokuşu Koruma - Geliştirme Projesi Örneği, Erişim: 22.01.2013, alındığı adres: http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/26/1255/14453 .pdf. Weaver, M., E., 1997. Conserving Buildings, A Guide Techniques and Materials. John Wiley & Sons. Inc. Canada. GELENEKSEL YAPI MALZEMELERİ VE KORUMA TEKNİKLERİ ALANINDA TEMEL KAYNAKÇA Acun, S. ve Gürdal, E., 2003. Yenilenebilir bir malzeme: Kerpiç ve alçılı kerpiç, TMH-Türkiye Mühendislik Haberleri, 427, 71-77. Adam, J. P., 2001. Roman Building Materials and Techniques. Routlege Publishing. London. Ahunbay, M., 2005. Bizans Dönemi Yapım Teknikleri, Anadolu’da Malzeme ve Mimarlık Sempozyumu, UIA 2005 İstanbul 22. Dünya Mimarlık Kongresi, İstanbul, Türkiye, Temmuz 2005. Allen, G., Allen, J., Elton, N., Farey, M., Holmes, S., Livesey, P. ve Radonjic, M., 2003. Hydraulic Lime Mortar for Stone, Brick and Block Masonry. Donhead Publishing. England. Andersen, H. D., Zimmermann, H. D., Friis, H. ve Schnell, U., 1999. Examination of hydraulic lime mortars of medieval churches in Denmark, Historic Mortars: Characteristics and Tests, International RILEM Workshop, Paisley, Scotland, May 12-14, pp. 37-42. Arıoğlu, A. ve Acun, S., 2006. A research about a method for restoration of traditional lime mortars and plasters: A staging system approach, Building and Environment, 41, 1223-1230. Ashurst, J., 1984. Mortars, Plaster and Renders in Conservation, Ecclesiastical Architects’ and Surveyors’Association, London. Ashurst, J. ve Ashurst, N., 1990a. Practical Building Conservation- Stone Masonry. Volume 1. Gower Technical Press. England. Ashurst, J. ve Ashurst, N., 1990b. Practical Building Conservation- Mortars, Plasters& Renders. Volume 3. Gower Technical Press. England. Ashurst, J. ve Dimes, F. G., 1990. Mortars of stone buildings, Conservation of Building and Decorative Stone, 2, 78-93. Avdan, H. B., 1997. Alçı taşının minerolojisi, alçı çeşitleri, fazların oluşumu ve analizi, II. Ulusal Alçı Kongresi, Alçı Üreticileri Derneği, İstanbul, 2-3 Mayıs 1997. Bakırer, Ö., 2002. Tuğla, ahşap ve cam, Selçuklu Çağında Anadolu Sanatı-Doğan Kuban, s. 291-308. Yapı Kredi Yayınları. İstanbul. Başgelen, N., 1993. Çağlar Boyunca Anadolu’da Duvar. Arkeoloji ve Sanat Yayınları. Grafbas Matbaacılık. İstanbul. Baturayoğlu-Yöney, N., 2008. 19. yüzyıl sonu ve 20. yüzyıl başı yapı cephelerinde kullanılan yapay taşların mimarlık ve koruma bilimi açısından değerlendirilmesi, Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Binan, M., 1961. Tabii Taş Duvar. İ. T. Ü. Mimarlık Fakültesi Yayınları. İstanbul. Borrelli, E., 1999. Binders. ARC Laboratory Handbooks. ICCROM. S.p.A. Pres. Rome. Borrelli, E. ve Urland, A., 1999. ICCROM-UNESCO-WHC ARC Laboratory Handbook; Conservation of Architectural Heritage, Historic Structures and Materials. ICCROM. Rome. Boynton, R. S., 1966. Chemistry and Technology of Lime and Limestone. John Wiley & Sons. England. Böke, H., Akkurt, H. ve İpekoğlu, B., 2004. Tarihi yapılarda kullanılan Horasan harcı ve sıvalarının özellikleri, Yapı, 269, 90-95. Böke, H., Akkurt, H., İpekoğlu, B. ve Uğurlu, E., 2006. Characteristics of brick used as aggregate in historic brick-lime mortars and plasters, Cement and Concrete Research, 36, 1115-1122. Böke, H., Çizer, Ö., İpekoğlu, B., Uğurlu, E., Şerifaki, K. ve Toprak, G., 2008. Characteristics of lime produced from limestone containing diatoms, Construction and Building Materials, 22, 866-874. Böke, H. ve Özkaya, Ö. A., 2009. Properties of Roman bricks and mortars used in Serapis temple in the city of Pergamon, Materials Characterization, 60, 995-1000. Böke, H. ve Uğurlu, E., 2009. The use of brick-lime plasters and their relevance to climatic conditions of historic bath buildings, Construction and Building Materials, 23, 2442-2450. Caner-Saltık, E., Türkmenoğlu, A., Göktürk, H., Demirci, Ş., Özer, A. M., Özgenoğlu, A., Böke, H. ve İnalpulat, E., 1987. Structural conservation of Göreme: Investigation of the mechanism os stone deterioration for the purpose of conservation of Göreme tuffs, Unpublished progress report, METU Research Team, Ankara. Cazalla, O., Sebastian, E., Cultrone, G., Nechar, M. ve Bagur, M. G. 1999. Three-way ANOVA interaction analysis and ultrasonic testing to evaluate air lime mortars used in cultural heritage conservation projects, Cement and Concrete Research, 29, 1749-1752. Cowan, H. J., 1977. Structure in the ancient world, in Master Builders, John Willey& Sons, UK Croci, G., 1998. The Conservation and Structural Restoration of Architectural Heritage. Computational Mechanics Publications. UK. Çelebi, R., 2012, Anadolu Kerpiç Mimarlığı, İstanbul Kültür Üniversitesi Çorapçıoğlu, K., Çakır, S., Aysel, N. R., Görgülü, H. C., Kolbay, D., Seçkin, P. ve Ünsal, E., 2008a. Kırsal Alanda Yöresel Mimari Özelliklerin Belirlenmesi-Kayseri Pilot Projesi, 1-Yöresel Kırsal Mimari Kimlik. T.C. Bayındırlık ve İskan Bakanlığı. M. S. G. S. Ü., İstanbul. Çorapçıoğlu, K., Çakır, S., Aysel, N. R., Görgülü, H. C., Kolbay, D., Seçkin, P. ve Ünsal, E., 2008b. Kırsal Alanda Yöresel Mimari Özelliklerin Belirlenmesi-Kayseri Pilot Projesi, 3-Rehber Kitap. T.C. Bayındırlık ve İskan Bakanlığı. M. S. G. S. Ü., İstanbul. Demirer, A. ve Alaygut, D., 1993. Magmatik Kayalar. TPAO Araştırma Merkezi Grubu Başkanlığı Eğitim Yayınları No: 26. Ankara. Eckel-Edwin, C., 1928. Cements, Limes and Plasters: Their Materials, Manufacture and Properties. New York. Eriç, M., 2002. Yapı Fiziği ve Malzemesi 2. Literatür Yayınları. İstanbul. Ersen, A., Acun, S., Gürdal, E. ve Güleç, A., 2004. A characterization method of the ancient mortars, Sanat Tarihi Defterleri 8/ Metin Ahunbay’a Armağan “Bizans Mimarisi Üzerine Yazılar”, Ege Yayınları, İstanbul. Ersen, A. ve Güleç, A., 1991. Geleneksel harçlar konusunda bir araştırma, Tahtakale Hamamı, Taç Vakfı Yıllığı I, s. 55-75, Taç Vakfı Yayınları, İstanbul. Ersen, A., Güleç, A. ve Alkan, N., 2009. Konservasyon raporunun önemi, içeriği ve hazırlanma adımları, Restorasyon, Konservasyon Çalışmaları, 2, 3-16. Ersen, A., Karagüler, M. ve Güleç, A., 1995. Possible substitutes for Khorasan mortar in Byzantine and Ottoman Monuments, International Colloquium Methods of Evaluating Products for the Conservation of Porous Building Materials in Monuments, ICCROM, Rome, Italy, June 19-21, pp. 15-27 Ersen, A., Karagüler, M., Gürdal, E. ve Güleç, A., 1996. Hoca Ahmet Yesevi Külliyesi restorasyon harç, sıva ve enjeksiyon şerbetleri. Yapı, 176, 120-126. Gibbons, P., 1999. Pozzolans for Lime Mortars. E-article from http://www.buildingconservation.com/articles/pozzo/pozzo.htm Gosselin, C., Verges-Belmin, V., Royer, A. ve Martinet, G., 2009. Natural cement and monumental restoration, Materials and Structures, 42/6, 749-763. Grissom, C. A., 1994, The deterioration and treatment of volcanic stone: A review of the literature, Lavas and Volcanic Tuffs, Proceedings of the International Meeting, Rome, October 25-31, pp: 1-29. Güleç, A. ve Ersen, A., 1998, Characterization of ancient mortars: Evaluation of simple sophisticated methods, Journal of Architectural Conservation, 1, 56-67. Gürdal, E., 2009. Türkiye’deki puzolan katkıların restorasyon uygulamalarında kullanılması, Kagir Yapılarda Koruma ve Onarım Semineri, KUDEB, 28-29 Eylül, İstanbul. Henriques, F. M. A., 1996. Testing methods for the evaluation of new mortars for old buildings, Science and Technology for Cultural Heritage, 5/1, 57-61. Hill, P. R. ve David, J. C. E., 1995. Practical Stone Masonry. Donhead Publishing. London. Holmes, S. ve Wingate, M., 1997. Building with Lime (A Practical Introduction). Intermediate Technology Publications. England. İpekoğlu, B., Böke, H., Hamamcıoğlu, M., Akkurt, S ve Çizer, Ö., 2003. Tarihi yapılarda malzeme bozulmasının sınıflandırılması ve sorunların saptanmasına yönelik bir yöntem araştırması, TÜBİTAK İçtag I Araştırma Projsi Raporu, 101I035, Ankara. Kafesçioğlu, R. ve Gürdal, E., 1985. Alker-Alçılı Kerpiç. Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı ve Shell Yayını. İstanbul. Koçu, N., 1997. Konya çevresindeki volkanik tüflerin yapı malzemesi olarak değerlendirilmesi ve özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma, Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Kozlu, H., 2010. Kayseri yöresindeki tarihi harçların karakterizasyonu ve onarım harçlarının özellikleri, Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Küçükkılıç, H., 2002. Kültür varlıklarının onarımlarında kullanılan hidrolik kireç harçlarının özellikleri ve Kapadokya kaya oyma kiliselerinin konsolidasyonunda hidrolik kireç uygulamaları, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Lamprecht, H., 1987. Opus Caementitium Bautechnik der Römer. Beton-Verlag. Düsseldorf. Lea, F. M., 1970. The Chemistry of Cement. Ed. Edward Arnold. London. pp. 414-453. Luxan, M. P., Dorrego, F. Ve Dorrego, J., 2009. Repair mortars for the conservation of cultural heritage: a multilayer render system with mass water-repelling to be applied in facings with high moisture and salts, The Workshop of Repair Mortars for Historic Masonry, RILEM, Delft, The Netherlands, January 2005, pp. 242-265. Massari, G., 1993. Damp Buildings, Old and New. ICCROM. Sintesi Grafica. Rome. Moropoulou, A., Biscontin, G.,Bakolas, A., Michailidis, P. ve Basiotis, J., 1997. Historic mortars in Mediterranean monuments. 4th International Symposium on the Conservation of Monuments in Mediterranean Vol. 3, Rhodeous, Greece, May.6-11, pp. 213-237. Moropoulou, A., Bakolas, A. Moundoulas, P. ve Agelakopoulou, E., 2009. Reverse engineering; a proper methodology for compatible restoration mortars, The Workshop of Repair Mortars for Historic Masonry, RILEM, Delft, The Netherlands, January 2005, pp. 278-291. Mutlu, S., 2005. Türkiye’nin Doğal Taşlarının Yörelere Göre Dağılımı, Stone 2005. Y. E. M. Yayınları. İstanbul. Postacıoğlu, B., Çakıroğlu, N. ve Ortabaşı, N., 1960. Kayseri Puzolanları. İ.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Yapı Araştırma Kurumu. Seri: C. Sayı: 1., İstanbul. Price, C. A., 2006. Consolidation, in Stone Conservation Principles and Practice. Ed. by A. Henry. Don Head. Dorset. Restorasyon Konservasyon Dergisi ve Sempozyum kitapları, İBB KUDEBYayınları, http://www.ibb.gov.tr/sites/kudeb/Documents/kudeb_Yayinlari_yedek.htm Swallow, P. ve Carrington, D., 1995. Limes and lime mortars: Part 1, Journal of Architectural Conservation., 1/3. 7-25. T.S. 25, 2008. Doğal puzolan (tras)-Çimento ve betonda kullanılan tarifler, gerekler ve uygunluk kriterleri, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. 30, 1993. Kireçler-Söndürülmemiş-Yapılarda kullanılan, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. 197-1, 2002. Çimento-1: Genel çimentolar-Bileşim, özellikler ve uygunluk kriterleri, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. 699, 1987. Tabii yapı taşları muayene ve deney metotları, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. 2514, 1977. Kerpiç bloklar ve yapım kuralları, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. 2514, 1977. Kerpiç bloklar ve yapım kuralları, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. 3441, 1994. Klinkerler-Portland çimentosu klinkeri, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. EN 196-1, 2002. Çimento deney metotları-Bölüm 1: Dayanım, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. EN 1015-2, 2000. Kagir harcı deney metotları, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. EN 1015-3, 2001. Kagir harcı deney metotları: Taze harç kıvamının tayini (Yayılma Tablası ile), Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. EN 1926, 2000. Doğal taşlar deney metotları: Basınç dayanımı tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. EN 1936, 2001. Doğal taşlar deney metotları: Gerçek yoğunluk, görünür yoğunluk, toplam ve açık gözeneklilik tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. EN 12372, 2000. Doğal taşlar deney metotları: Tek eksenli yük altında eğilme dayanımı tayini, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. EN 13279-1, 2007. Yapı ve sıva alçıları-1: Tarihler ve gerekler, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. T.S. EN 15319, 2008. Lifli sıva uygulamalarının tasarımında ele alınan temel prensipler, Türk Standartları Enstitüsü, Ankara. Teutonico, J. M., 1988. A Laboratory Manual for Architectural Conservators. ICCROM. Sintesi Grafica. Rome. Torraca, G., 1982. Porous Building Materials. Rome. Torraca, G., 1996. Lime technology in architectural conservation, Lime News, 4/1, 34-41. Türkçü, Ç., 1997. Yapım; İlkeler, Yöntemler, Malzemeler, Çözümler. Mimarlar Odası İzmir Yayınları. İzmir. Türkmenoğlu, A. G. ve Tankut, A., 2002. Use of tuffs from central Turkey as admixture in pozzolanic cements, assessment of their petrographical properties, Cement and Concrete Research, 32, 629-637. Uğurlu, E. ve Böke, H., 2006. Osmanlı dönemi hamam yapılarında kullanılan horasan sıvaların özellikleri, 3. Ulusal Yapı Malzemesi Kongresi ve Sergisi, İstanbul, 15-17 Kasım, s. 585-596. Urak, G. ve Çelebi, G., 2005. Beypazarı geleneksel evlerinde uygulanan tatlı sıva üzerine bir inceleme, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 20/3, 401-409. Vicat, L. J., 1997. Mortars and Cements (A Practical and Scientific Treatise on Calcerous Mortars and Cements, Artificial and Natural etc., (ilk basım John Weale Architectural Library, 1837). Donhead. UK. Yavuz, A. T., 2005. Anadolu Selçuklu Döneminde malzeme- mimarlık ilişkisi, Anadolu’da Malzeme ve Mimarlık Sempozyumu, UIA 2005 İstanbul 22. Dünya Mimarlık Kongresi, İstanbul, Temmuz 2005.

Ders ile ilgili dosyalar