Giriş | English

Doktora > Sosyal Bilimler Enstitüsü > Temel İslam Bil (doktora) > HALK ŞİİRİNİN KADROSU
 
Dersin adı Dersin seviyesi Dersin kodu Dersin tipi Dersin dönemi Yerel kredi AKTS kredisi Ders bilgileri
HALK ŞİİRİNİN KADROSU Üçüncü düzey TDE 563 1 7.00 7.00 Yazdır
   
Dersin tanımı
Ön koşul dersleri
Eğitimin dili Türkçe
Koordinatör
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı PROF. DR. İSMAİL GÖRKEM
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı
Dersin veriliş şekli Sözlü anlatım
Dersin amacı Türk halk şiirinin kültür dünyasına ait unsurların incelenmesi, örnekler vasıtasıyla bu unsurların taşıdıkları anlamların değerlendirilmesi.
Dersin tanımı Anonim Halk Şiiri ve Âşık Edebiyatı’na ait seçilmiş örneklerden hareketle Türk halk şiirinin kültür dünyasına ait unsurların (insan, insana ait unsurlar, kıyafet ve takılar, kadın ve erkek tipleri, tabiat, vb.) incelenmesi.

Dersin içeriği
1- İletişim ağları, odakları ve işlevleri (Yıldırım 2000)
2- Metin İncelemesi-1 (Mengi 2007)
3- Metin İncelemesi-2 (Güz 1986)
4- Metin Tahlilleri-1 (Düzgün 1994)
5- Metin Tahlilleri-2 (Görkem 2005)
6- Saz şiirinin kadroları-1 (Bilgegil 1946)
7- Saz şiirinin kadroları-2 (Bilgegil 1946)
8- Halk şiirinde tabiat motifleri-1 (Akün 2006; Görkem 2006; Akün 1953)
9- Halk şiirinde tabiat motifleri-2 (Akün 1953)
10- Halk şiirinde tabiat motifleri-3 (Akün 1953)
11- Halk şiirinde tabiat motifleri-4 (Akün 1953)
12- Makale incelemeleri-1 (Tecer 1941; Çobanoğlu 1999; Ayan 1999; Üstüner 2007)
13- Makale incelemeleri-2 (Çobanoğlu 2007; Başgöz 1986; Oğuz 2003, Tekin 2001)
14- Kitap incelemesi (Aksan 1999)
15-
16-
17-
18-
19-
20-

Dersin öğrenme çıktıları
1- İletişim ağları, odakları ve işlevlerinin öğrenilmesi.
2- Türk saz şiirinin kadrolarının örnek metinler üzerinde incelenerek değerlendirilmesi.
3-
4-
5-
6-
7-
8-
9-
10-

*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
1- Kuranın manasını kavrar,yorumu hakkında söz sahibi olur.
2- Kuran ilimleri ve tefsir metinleri hakkında vukufiyetli bilgi sahibi olur, bu metinler hakkında yorum ve değerlendirme yapabilme becerisi kazanır.
3- Geniş ve derin bir Kuran kültürüne sahip olur, uluslararası düzeyde bilimsel toplantılara katılır, alanı ile ilgili tezler ileri sürüp savunabilir.
4- Hadislerin İslam’daki yerini bilir, Sünnetin Kur’ân-ı Kerim ışığında anlaşılacağını, lafız ve maksat arasındaki ilişkiyi kavrar, gaybî olanla olmayanları birbirinden ayırt eder, çelişki görülen hadisleri uzlaştırır.
5- İsnadın ortaya çıkışını, yerleşmesini, ravilerde aranan özellikleri ve ravilerin nasıl tenkid edildiğini bilir. Hadisin farklı rivayetlerini toplayıp sened ağını ortaya çıkararak onu değerlendirme yeteneğini kazanır.
6- Hadis değerlendirmelerinde bütünlüğün sağlanması gerektiğini bilir, sened ve metin tenkidinde bütünlüğü sağlama prensiplerini bilir, Hadisi anlama ve anlatmada bütünlüğün nasıl sağlanacağını bilir ve Hadisleri bütünlük esaslarına göre değerlendirebilme yeteneğini kazanır.
7- Klasik hadis ve tarih kaynaklarını, zihniyet yapılarını objekitif bir bakış açısıyla değerlendirir
8- XIX. ve XX. yüzyıllarda İslâm âlemindeki ihya hareketlerini doğuran nedenleri ve günümüz İslâm dünyasındaki ana dini akımları tanır.
9- İlk Dönemde ortaya çıkan Haricilik, şia, Mutezile, Mürcie gibi mezhepleri tanır.
10- Teolojik tartışmaların metodolojik ve tarihsel yönlerini kavrar ve değerlendirir.
11- İslam düşüncesinin güncel problemlerini tespit ve değerlendirme kabiliyetini kazanır.
12- Çağdaş teolojik problemlere çözüm önerebilme becerisini kazanır.
13- Dinî konularda alanında uzman akademisyenlerle çeşitli sempozyum, konferans, açık oturum ve panellerde bilgi paylaşımı kabiliyet ve becerisini geliştirme yeteneğine sahip olur.
14- Çağdaş değer ve ilkeler bazında, kazanılan bilimsel değer ve persfektif çerçevesinde insanlığa faydalı olma ilkesine bağlı kalınarak düzgün, tutarlı ve iyi bir vatandaş olma düşüncesini yaşatmaya çalışmak.
15- Din alanının kapsamı temel alınarak bilgilendirilme ihtiyacının gerekli ve lüzumlu olduğu kişi ve tüzel kişilerin ihtiyacı olan yazılı, sözlü ve görsel alanda sunum tecrübelerinin kazandırılması.
16-
17-
18-
19-
20-
21-
22-
23-
24-
25-
26-
27-
28-
29-
30-
31-
32-
33-
34-
35-
36-
37-
38-
39-
40-
41-
42-
43-
44-
45-
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder

Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
  Sayısı Süresi (saat) Sayı*Süre (saat)
Yüz yüze eğitim 14 3 42
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme) 14 4 56
Ödevler 14 2 28
Sunum / Seminer hazırlama 0 0 0
Kısa sınavlar 0 0 0
Ara sınavlara hazırlık 0 0 0
Ara sınavlar 1 2 2
Proje (Yarıyıl ödevi) 0 0 0
Laboratuvar 0 0 0
Arazi çalışması 0 0 0
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık 0 0 0
Yarıyıl sonu sınavı 1 2 2
Araştırma 0 0 0
Toplam iş yükü     130
AKTS     5.00

Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
Yarıyıl içi değerlendirme Sayısı Katkı Yüzdesi
Ara sınav 1 40
Kısa sınav 0 0
Ödev 0 0
Yarıyıl içi toplam   40
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı   40
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı   60
Genel toplam   100

Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
Ders kitabı ÇOBANOĞLU, Özkul (2007). “Türk Halk Felsefesinin Oluşumu Bağlamında Göçerevli Türk Hayat Tarzı”, II. Kayseri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şöleni (10-12 Nisan 2006)-Bildiriler, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yay., s. 290-298. GÖRKEM, İsmail (2005). “Güney Türkmenlerine Ait ‘Yazıcıoğlu ile Senem’ Türkülü Hikâyesinin Anlam ve Nesne Dünyası”, Türkbilig, S. 2005/9 (Kış), s. 40-66.
Yardımcı Kaynaklar AKSAN, Doğan (1999). Halk Şiirimizin Gücü, Ankara: Bilgi Yayınevi. AKÜN, Ömer Faruk (1953). “Anadolu Halk Şiirinde Tabiat Motifleri”, [Basılmamış Doktora Tezi], İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, XVI+767 s. AKÜN, Ömer Faruk (2006).”Önsöz”, Anadolu Halk Şiirinde Tabiat Motifleri, [Basılmamış Doktora Tezi], İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, İstanbul 1953, XVI+767 s.”, Türklük Bilimi Araştırmaları (Prof. Dr. Ömer Faruk Akün’e Armağan) [Niğde], S. 19, s. 193-204. ALBAYRAK, Nurettin (2004) Ansiklopedik Halk Edebiyatı Terimleri Sözlüğü, İstanbul: L&M Yayınları AYAN, Dursun (1999). “Osmanlı’da İdeoloji İzleri / Folklor ve Edebiyattan Örnekler”, Düşünen Siyaset (Osmanlı ve İdeolojisi), S. 7-8(Ağustos-Eylül 1999), s. 165-210. BAŞGÖZ, İlhan (1986) “Düğün Türküleri mi Ağıt mı?”, Folklor Yazıları, İstanbul: Adam Yayınları, s. 263-267. BİLGEGİL, M. Kaya (1946). “Saz Şiirinin Kadroları”, [Basılmamış Mezuniyet Tezi], İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, s. 79-84. ÇEVİRME, Hülya- Rifat Oymak (2009) “Halk Anlatılarının Metinselliği”, Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, S. 2009/ 1-2, s. 74- 83. ÇOBANOĞLU, Özkul (1999). “İşgal Edilen Vatan Topraklarında Aşık Edebiyatı’nın İşlevleri ve Aşık Şenlik”, Millî Folklor, c. VI, S. 42, s. 29-35. DUNDES, Alan (2003). “Halk Kimdir?”, (Çeviren: Metin Ekici), Halkbiliminde Kuramlar ve Yaklaşımlar, Ankara: Millî Folklor Yay., s. 1-30. DÜZGÜN, Dilaver (1994). “Âşık Ruhanî’nin Bir Şiiri Üzerine Bazı Tespitler”, Erciyes, c. XVII, S. 194 (Şubat 1994), s. 27-28. EYUBOĞLU, Sabahattin (2000) “Türk Halk Bilmeceleri”, Mavi I: Söz Sanatları Üzerine Denemeler ve Eleştiriler, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, s. 65- 75. GEMUHLUOĞLU, Fethi (1959) “Türkülere Merhaba”, Türk Yurdu, S. 2, Nisan 1959. GÖRKEM, İsmail (2006) “Ömer Faruk Akün: ‘Anadolu Halk Şiirinde Tabiat Motifleri’, [Basılmamış Doktora Tezi], İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, İstanbul 1953, XVI+767 s.”, Türklük Bilimi Araştırmaları (Prof. Dr. Ömer Faruk Akün’e Armağan) [Niğde], S. 19, s. 213-221. GÜZ, Nüket (1986). “Metin İncelemeleri”, İ. Ü. Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü Yıllığı-I, s.173-180. KOCA, Salim (?) “’Diyar-ı Rum’un (=Roma Ülkesi= Anadolu) ‘Türkiye’ Hâline Gelmesinde Türk Kültürünün Rolü”, Türkiyat Araştırmaları Dergisi [=Konya], KÖKTÜRK, Şahin (2003) “Bayburtlu Zihnî’nin Bir Koşmasının Ontolojik Analiz Metoduyla İncelenmesi”, Millî Folklor, S. 60, s. 170-178. MENGİ, Mine (2007) “Metin İncelemesi Aşamaları, Terimleri ve Bunlardan Biri: Metin Tahlili”, II. Kayseri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şöleni (10-12 Nisan 2006), Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları, s. 759-767. MUSAOĞLU, Mehman (2003). “Türk Folklorik Metinlerinin Ontolojik-Lengüistik Temelleri”, Dil Dergisi, S. 118, Ocak- Şubat 2003, s. 16- 25. OĞUZ, Öcal (2003). Birincil Sözlü Kültür Çağı ve Karac’oğlan Şiiri”, Millî Folklor, S. 58, s. 31-38. TECER, Ahmet Kisti (1941). “Halk Edebiyatı”, Türk Dili ve Edebiyatı Araştırmaları: 1940-1941, S. 1, İstanbul: Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Enstitüsü Neşriyatı, s. 3-48. TEKİN, Gönül (2001) “Edebi Eserlerin Değerlendirilmesine İoanna Kuçuradi’nin Getirdiği Yeni Yaklaşım”, Journal of Turkish Studies / Türklük Bilgisi Araştırmaları Dergisi (İoanna Kuçuradi Armağanı), c. XXV, 2001, s. 1-6. ÜSTÜNER, Ahat (2007) “Kayseri ve Yöresi Ağızlarında Güzel Adlandırmalar”, II. Kayseri ve Yöresi Kültür, Sanat ve Edebiyat Bilgi Şöleni (10-12 Nisan 2006), Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları, s. 170-192. YILDIRIM, Dursun (1999). “Dede Korkut’tan Ozan Barış’a Dönüşüm”, Türk Dili, S. 570, Haziran 1999, s. 505-530. YILDIRIM, Dursun (2000). “Tarihî Süreç İçinde İletişim Odakları, Ağları ve İşlevleri [XIII.-XX. Yüzyıllar Aralığı Türkiyesi]”, Türk Dünyası, S.10 (Güz 2000), s.327-353.

Ders ile ilgili dosyalar