Giriş | English

Yüksek Lisans > Sağlik Bilimleri Enstitüsü > Veteriner Dölerme.ve Suni Toh.(yük.lis) > VETERİNER KLİNİK TOKSİKOLOJİ
 
Dersin adı Dersin seviyesi Dersin kodu Dersin tipi Dersin dönemi Yerel kredi AKTS kredisi Ders bilgileri
VETERİNER KLİNİK TOKSİKOLOJİ İkinci düzey VFT 550 2 6.00 6.00 Yazdır
   
Dersin tanımı
Ön koşul dersleri Yok
Eğitimin dili Türkçe
Koordinatör PROF. DR. GÖKHAN ERASLAN
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı PROF. DR. GÖKHAN ERASLAN
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı Yok
Dersin veriliş şekli Yüz yüze haftada 3 saat teorik
Dersin amacı Besin değeri olan hayvanlar ve küçük hayvanlarda karşılaşılan toksikolojik problemlerin çözümü ve klinik yaklaşımı sağlamak
Dersin tanımı Besin değeri olan hayvanlar ve küçük hayvanlarda karşılaşılan toksikolojik problemlerin çözümü ve klinik yaklaşımı sağlamak

Dersin içeriği
1- Zehirlenmelerin genel nedenleri
2- Zehirlenmelerde tanı
3- Zehirlenmelerden korunma genel tedavi yöntemleri
4- Bitkisel zehirler, Alkaloidler ve glikozidler
5- Bitkisel zehirler, diğerleri
6- Hayvansal zehirler
7- Biyotoksinler
8- Ara sınav
9- İnorganik zehirler, ağır metaller
10- Pestisidler: İnsektisidler ve Rodentisidler
11- Pestisidler: Herbisid, Fungisid ve Molluskisidler
12- Çeşitli endüstriyel zehirler zehirli gazlar, kimyasal savaş ajanları
13- İlaçla zehirlenmeler
14- Ötanazide kullanılan ilaçlar ve diğer yöntemler.
15-
16-
17-
18-
19-
20-

Dersin öğrenme çıktıları
1- Zehirlenmelerde toksikokinetik, toksikodinamik ve toksik sendromları tanımlayabilme
2- Zehirlenmeye yaklaşım ilkelerini değerlendirebilme
3- Sık görülen zehirlenmelerde tanı, tedavi ilkelerini kavrayabilme
4- Antidotları ve kullanım ilkelerini tanımlayabilme
5- Zehirlenmede kullanılan laboratuar yöntemlerini tanımlayabilme
6- Zehirlenmelerde toksikokinetik, toksikodinamik ve toksik sendromları tanımlayabilme
7-
8-
9-
10-

*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
1- Evcil hayvanlarda üreme ile ilgili olan hormonların yapıları ve işlevleri konusunda yeterli bilgi edinmek.
2- Gametogenezisin oluşum süreci ve hormonal mekanizması, ovum ve spermatozoitlerin genital kanaldaki göçü, gametogenezisi etkileyen etkenler, kan-testis bariyeri ve epididimisin işlevleri, kapasitasyon ve akrozom reaksiyonu, fertilizasyon (füzyon, aktivasyon, penetrasyon) konularında bilgi sahibi olmak.
3- Androloji ile ilgili özel muayene sistematiği, genital organların morfolojik ve işlevsel muayenesi, spermanın mikrobiyolojik muayenesi, spermanın ince (ultra-struktural) yapısı, spermanın kalitesini etkileyen etkenler, spermatolojik muayene, spermanın kısa ve uzun süreli saklanması ve dondurulması, sperma dondurma yöntemleri, spermanın eritilmesinde dış faktörlerin etkisi, eritme ve eritme sonrası yapılanları bilmek ve bunları uygulayabilmek.
4- Dişilerde reprodüktif anatomi, gonadların embriyonik gelişmesi, uterusun histolojik, anatomik ve fizyolojik yapısı, fertilizasyon ve erken embriyonik gelişim, luteal mekanizma, implantasyon ve doğum sonrası uterusun involusyonu, servikal mukus, spermatozoa migrasyonu, oogenezis, fertilizasyon akrozomal enzimler, füzyon, aktivasyon, penetrasyon, singami ve polispermi bloğu olgularını bilmek.
5- Senkronizasyon yöntemleri, yararları, süperovulasyon, embriyo transferi, vericilerin senkronizasyonu ve superovulasyonu, alıcıların östrus senkronizasyonu, uterus yıkaması, embriyoların gelişim evreleri, aranması, ve değerlendirilmesi, embriyo transfer teknikleri ile ilgili bilgileri bilmek ve uygulayabilmek.
6- Embriyo üretimi, in-vitro kültürü, embriyoların dondurulması, cinsiyet tayini, oositin dondurulması, klonlama, intrastoplazmik sperm enjeksiyonu gibi reprodüktif biyoteknoloji konularında bilgiye sahip olmak ve bunları uygulayabilmek.
7- Büyük ruminantlarda üreme ile ilgili hormonlar, reprodüktif fizyoloji, genital organların yapısı ve muayenesi, spermanın kimyasal bileşimi ve metabolizması, spermanın kriyobiyolojisi, östrus siklusu, suni tohumlama teknikleri, östrus senkronizasyon yöntemleri, infertilite nedenleri konularında bilgi edinmek ve çözüm önerileri sunabilmek.
8- Atlarda üreme hormonları, reprodüktif fizyoloji, genital organların yapısı ve muayenesi ile fizyolojisi, spermanın kimyasal bileşimi ve metabolizması, spermanın kriyobiyolojisi, östrus siklusu ve suni tohumlama teknikleri, östrus senkronizasyon yöntemleri, infertilite nedenleri ve çözüm önerileri konularında bilgi edinmek.
9- Küçük ruminantlarda üreme ile ilgili hormonlar, reprodüktif fizyoloji, genital organların yapısı ve muayenesi, fizyolojisi, spermanın kimyasal bileşimi ve metabolizması, spermanın kriyobiyolojisi, östrus siklusu ve suni tohumlama teknikleri, östrus senkronizasyon yöntemleri, infertilite nedenleri ve çözüm önerileri konularında bilgi edinmek.
10- Köpeklerde ve kedilerde üreme ile ilgili hormonlar, reprodüktif fizyoloji, genital organların yapısı, puberte, spermanın kimyasal bileşimi ve metabolizması, spermanın kriyobiyolojisi, östrus siklusu ve siklusu uyarma yöntemleri, vajinal sitoloji, suni tohumlama teknikleri ve uygulama nedenleri, infertilite nedenleri ve çözüm önerileri konularında bilgi edinmek.
11- Dişi genital organlarının yapısı, tavuklarda ve horozlarda üreme endokrinolojisi, kanatlı spermasının morfolojisi, horozdan sperma alma teknikleri, spermanın sulandırılması, tavuklara uygulanan suni tohumlama tekniği ve bu uygulamalarında fertiliteyi etkileyen başlıca nedenler ile ilgili bilgiye sahip olmak.
12- Erkek ve dişi balıkların reprodüktif anatomisi, spermatozoitlerin morfolojisi, spermatogenezis, üreme fizyolojisi, spermatolojik muayene, balık spermasının kısa ve uzun süreli saklanması ve dondurulması konularında bilgi edinmek. Deney hayvanlarının üreme organlarının anatomisi, laboratuvar hayvanlarında uygulanan başlıca üreme yöntemleri, puberte, seksüel sikluslar, çifleşme, ovulasyon, üreme verimini etkileyen bakım, beslenme ve çevre faktörleri ile ilgili bilgi sahibi olmak
13- Laboratuvar hayvanlarında dişi ve erkek genital organ yapıları, suni tohumlamaları, üretimi ve üretimle ilgili sorunları hakkında bilgi sahibi olmak.
14- Sperma sulandırıcıları ve sulandırıcıların özellikleri ve sulandırma işleminin uygulaması hakkında bilgi sahibi olmak.
15-
16-
17-
18-
19-
20-
21-
22-
23-
24-
25-
26-
27-
28-
29-
30-
31-
32-
33-
34-
35-
36-
37-
38-
39-
40-
41-
42-
43-
44-
45-
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder

Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
  Sayısı Süresi (saat) Sayı*Süre (saat)
Yüz yüze eğitim 14 3 42
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme) 14 3 42
Ödevler 0 0 0
Sunum / Seminer hazırlama 10 3 30
Kısa sınavlar 0 0 0
Ara sınavlara hazırlık 1 5 5
Ara sınavlar 1 2 2
Proje (Yarıyıl ödevi) 0 0 0
Laboratuvar 0 0 0
Arazi çalışması 0 0 0
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık 1 5 5
Yarıyıl sonu sınavı 1 2 2
Araştırma 14 2 28
Toplam iş yükü     156
AKTS     6.00

Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
Yarıyıl içi değerlendirme Sayısı Katkı Yüzdesi
Ara sınav 1 40
Kısa sınav 0 0
Ödev 0 0
Yarıyıl içi toplam   40
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı   40
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı   60
Genel toplam   100

Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
Ders kitabı Veteriner Klinik Toksikoloji (ŞANLI, Y.,2002, Ankara)
Yardımcı Kaynaklar Gupta R.C., Veterinary toxicology Basic and Clinical Principles, Elseiver, USA, 2007. Peterson M.E., Talcott P.A., Small animal Toxicology,second edition, USA Saunders- Elseiver, 2006. Osweiler, G.D., Carson, T.L., Buck, W.B., Van Gelder, G.A., Clinical and Diagnostic Veterinary Toxicology 1985, USA. Gfeller R.G., Messonnier, S.P.,Small Animal Toxicology and Poisonings (2004, USA). Descotes J., Immunotoxicology of Drugs and Chemicals: An Experimental and Clinical Approach. Volume I Princıples and Methods of Immunotoxicology. 2004, Netherlands

Ders ile ilgili dosyalar