|
Ön koşul dersleri
|
Yok
|
|
Eğitimin dili
|
Türkçe
|
|
Koordinatör
|
PROF. DR. CELİL ARSLAN
|
|
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı
|
PROF. DR. KERİM TÜRKMEN
|
|
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı
|
-
|
|
Dersin veriliş şekli
|
Yüz yüze
|
|
Dersin amacı
|
Anadolu Selçuklu Döneminin siyasi ve kültürel ortamı içinde; mimarinin biçimlenmesini, beslendiği kaynakları, sorunları belirlemek ve yorumlamak.
|
|
Dersin tanımı
|
Anadolu Selçuklu Döneminin siyasi ve kültürel ortamı içinde mimarinin biçimlenişi, beslendiği kaynaklar ve sorunların belirlenmesi ve yorumlanması
|
|
1- |
Selçuklu öncesi Anadolu Sanatı
|
|
2- |
Selçukluların Anadolu'da yerleştirdikleri coğrafya ve demografik yapı
|
|
3- |
Anadolu Selçuklu Sanatı'nda imar faaliyetlerinin organizasyonu sorunu
|
|
4- |
Anadolu Selçuklu Sanatı'nda sanatçı sorunu
|
|
5- |
Anadolu Selçuklularında vakıf kurumu ve sorunsalları
|
|
6- |
Anadolu Selçuklu Sanatı'nda "ulu cami" kavramı Türk şehri açısından önemi
|
|
7- |
Anadolu Selçuklu Sanatı'nda cami plan tipolojileri sorunsalı
|
|
8- |
ARASINAV
|
|
9- |
Anadolu Selçuklu Sanatı'nda medrese plan tipleri ve sorunsalları
|
|
10- |
Anadolu Selçuklu Sanatı'nda kervansaray plan tipleri ve sorunsalları
|
|
11- |
Anadolu Selçuklu Sanatı'nda türbe plan tipleri ve sorunsalları
|
|
12- |
Anadolu Selçuklu Sanatı'nda su yapıları (hamam, çeşme, köprü)plan tipleri ve sorunsalları
|
|
13- |
Anadolu Selçuklu mimarisinin Beylikler Sanatı üzerine tesirleri
|
|
14- |
Anadolu Selçuklu mimarisinde çevre kültürlerle etkileşim ve mimari yansımaları
|
|
15- |
YARIYIL SONU SINAVI
|
|
16- |
|
|
17- |
|
|
18- |
|
|
19- |
|
|
20- |
|
|
1- |
Selçuklu öncesi Anadolu'nun siyasi ve kültürel ortamını tartışır.
|
|
2- |
Anadolu Selçukluları döneminin siyasi ve kültürel ortamını tartışır.
|
|
3- |
Anadolu'da Selçuklular dönemi mimarisinin gelişim ve değişim sürecini sorgular.
|
|
4- |
Anadolu Selçuklu Dönemi mimarisinin plan tipi, malzeme-teknik, üslup ve bezeme özelliklerini tanımlar.
|
|
5- |
-
|
|
6- |
-
|
|
7- |
-
|
|
8- |
-
|
|
9- |
-
|
|
10- |
-
|
|
*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
|
|
1- |
Sanat Tarihi çalışma alanındaki güncel ve ileri düzeydeki bilgileri özgün düşünce ve araştırma ile uzmanlık düzeyinde geliştirir, derinleştirir. Bununla ilgili çalışmalar yürütür ve alanına yenilik getirecek özgün tanım ve kavramlar oluşturur.
|
|
|
2- |
Disiplinler arası çalışma yapar, alanıyla ilgili gelişmeleri ve tartışmaları takip eder, bilgileri sistematik olarak değerlendirir. Uzmanlık gerektiren bilgileri kullanarak özgün sonuçlara ulaşır.
|
|
|
3- |
Sanat tarihiyle ilgili bilgi ve becerilerini geliştirebilmek için yerli ve yabancı kaynakları tanır ve kullanır
|
|
|
4- |
Alanındaki bilgileri farklı disiplinlerden edindiği bilgilerle birleştirerek çözümler ve yorumlar; bilgi birikimi ile kendi alanında ve farklı alanlardaki uzman kişilerle tartışır.
|
|
|
5- |
Sanat Tarihi alanında edindiği uzmanlık düzeyindeki kuramsal ve uygulamalı bilgileri kullanarak alanı ile ilgili yeni düşüncelerin analizini, sentezini ve eleştirel değerlendirmesini yapar, yeni öneriler getirir.
|
|
|
6- |
Özgün bir konuyu araştırır, kavrar ve edindiği verileri yorumlayarak bilginin sınırlarını genişletir.
|
|
|
7- |
Sanat tarihi alanında edindiği bilgileri kullanarak projeler yürütür ve alanına yenilik getirecek uluslararası ve ulusal yayınlar yaparak bilimsel çalışmalara katkıda bulunur.
|
|
|
8- |
Tarihi ve kültürel mirasın ve çevrenin korunmasına yönelik olarak ilgili alanda çalışma yetkinliğine sahip olur.
|
|
|
9- |
Özgün bir çalışmayı, programı veya projeyi zamanında ve istenilen nitelikte gerçekleştirir, ekip çalışmalarında sorumluluk alarak çözüm üretir, akademik ve mesleki kurum ve kuruluşların faaliyetlerine katkıda bulunur.
|
|
|
10- |
Sanat Tarihi alanıyla ilgili verileri toplar, yorumlar, belgeler ve kullanır. Tarihi-kültürel çevrenin korunması için gerçekleştirilenleri bilimsel, kültürel, sanatsal, toplumsal ve etik değerleri gözeterek denetler ve bu değerleri anlatır.
|
|
|
11- |
|
|
|
12- |
|
|
|
13- |
|
|
|
14- |
|
|
|
15- |
|
|
|
16- |
|
|
|
17- |
|
|
|
18- |
|
|
|
19- |
|
|
|
20- |
|
|
|
21- |
|
|
|
22- |
|
|
|
23- |
|
|
|
24- |
|
|
|
25- |
|
|
|
26- |
|
|
|
27- |
|
|
|
28- |
|
|
|
29- |
|
|
|
30- |
|
|
|
31- |
|
|
|
32- |
|
|
|
33- |
|
|
|
34- |
|
|
|
35- |
|
|
|
36- |
|
|
|
37- |
|
|
|
38- |
|
|
|
39- |
|
|
|
40- |
|
|
|
41- |
|
|
|
42- |
|
|
|
43- |
|
|
|
44- |
|
|
|
45- |
|
|
|
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder |
|
Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
|
|
|
Sayısı
|
Süresi (saat)
|
Sayı*Süre (saat)
|
|
Yüz yüze eğitim
|
13
|
3
|
39
|
|
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme)
|
13
|
2
|
26
|
|
Ödevler
|
1
|
5
|
5
|
|
Sunum / Seminer hazırlama
|
2
|
10
|
20
|
|
Kısa sınavlar
|
0
|
0
|
0
|
|
Ara sınavlara hazırlık
|
1
|
10
|
10
|
|
Ara sınavlar
|
1
|
2
|
2
|
|
Proje (Yarıyıl ödevi)
|
0
|
0
|
0
|
|
Laboratuvar
|
0
|
0
|
0
|
|
Arazi çalışması
|
1
|
10
|
10
|
|
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık
|
1
|
10
|
10
|
|
Yarıyıl sonu sınavı
|
1
|
2
|
2
|
|
Araştırma
|
2
|
10
|
20
|
|
Toplam iş yükü
|
|
|
144
|
|
AKTS
|
|
|
6.00
|
|
Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
|
|
Yarıyıl içi değerlendirme
|
Sayısı
|
Katkı Yüzdesi
|
|
Ara sınav
|
1
|
40
|
|
Kısa sınav
|
0
|
0
|
|
Ödev
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl içi toplam
|
|
40
|
|
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı
|
|
40
|
|
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı
|
|
60
|
|
Genel toplam
|
|
100
|
|
Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
|
|
Ders kitabı
|
-
|
|
Yardımcı Kaynaklar
|
Bakırer, Ö.,Selçuklu Öncesi ve Selçuklu Dönemi Anadolu Mimarisinde Tuğla Kullanımı I- II Ankara, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Yayınları, Ankara, 1981; Mülayim, S.,Anadolu Türk Mimarisinde Geometrik Süslemeler,Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara, 1982.
Ögel, S., Anadolu Selçuklularının Taş Tezyinatı, TTK Yayınları, Ankara, 1966
Ögel, S., Anadolu Selçuklu Sanatı Üzerine Görüşler, Güven Matbaası, İstanbul, 1986.
Öney, G., Anadolu Selçuklu Mimarisinde Süsleme ve El Sanatları, Türkiye İş Bankası Yayınları, Ankara, 1978
Schneider, G. (1980), Geometrische Bauornamente Der Seldschuken in Kleinasien, Wiesbaden: Reichert.
Sözen, M., Anadolu Kentleri, İstanbul: Doku Yayınevi, 1971
|
|