|
Ön koşul dersleri
|
Yok
|
|
Eğitimin dili
|
Türkçe
|
|
Koordinatör
|
PROF. DR. SEBAHATTİN ÜNALAN
|
|
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı
|
PROF. DR. SEBAHATTİN ÜNALAN
|
|
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı
|
Yok
|
|
Dersin veriliş şekli
|
Klasik sınıfta anlatım ve uygulama
|
|
Dersin amacı
|
Doktora öğrencilerine çok bağımsız değişkenli (kısmı diferansiyel yapılar) bir mühendislik problemi teorik olarak çözebilecek analitik ve sayısal yöntemleri mukayeseli olarak vermektir.
|
|
Dersin tanımı
|
Ders genel olarak kısmi diferansiyel denklemlerin analitik ve sayısal çözüm metotlarını kapsayan ileri matematik dersidir
|
|
1- |
Mühendislik ve matematik ilişkisi üzerinden diferansiyel denklemlere genel bir bakış: Fiziki sabit ve değişkenlerin diferansiyel denklem ile bağdaştırılması. Diferansiyel eleman ve diferansiyel denklem, başlangıç ve sınır şartlarını tariflenmesi. Mühendislik probleminin analitik ve nümerik çözümleri arasındaki farkın kısaca açıklanması.
|
|
2- |
Diferansiyel denklem terminolojisinin (mertebe, lineerlik, homojenlik,…) açıklanması ve genel hatlarıyla literatürdeki çözüm yöntemlerinin (İntegrasyon şartları, belirlenmemiş katsayılar yöntemi, Sabitlerin değişimi metodu, …) örneklerle açıklanması
|
|
3- |
Kısmi diferansiyel denklemler ve sınır değer ve başlangıç değer problemleri
|
|
4- |
Kısmi diferansiyel denklemlerde değişkenlerine ayırma
|
|
5- |
Laplace transformu ve kısmı dif denklem çözümleri
|
|
6- |
Fourier transformu ve kısmı dif denklem çözümleri
|
|
7- |
Kısmi diferansiyel denklemlerde Sonlu Farklar
|
|
8- |
Kısmi diferansiyel denklemlerde Sonlu Elemanlar
|
|
9- |
|
|
10- |
|
|
11- |
|
|
12- |
|
|
13- |
|
|
14- |
|
|
15- |
|
|
16- |
|
|
17- |
|
|
18- |
|
|
19- |
|
|
20- |
|
|
1- |
Mühendislik problemlerini tarifleyen denklemlerin tamamı kısmı diferansiyel denklem formundadır. Kısmı diferansiyel denklemlerin çözümleri, gerek analitik ve gerekse sayısal metotlarla olsun,problem modelleme becerisi açısından önemli olacaktır. Dersi başarıyla geçen bir öğrenci bir problemin analitik ve sayısal modelini oluşturma ve çözebilme yeteneğini kazanmış olacaktır.
|
|
2- |
|
|
3- |
|
|
4- |
|
|
5- |
|
|
6- |
|
|
7- |
|
|
8- |
|
|
9- |
|
|
10- |
|
|
*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
|
|
1- |
Etik değerler ve kalite bilinci çerçevesinde ulusal ve uluslararası taleplere cevap verecek nitelikte mühendisler yetiştirmek.
|
|
|
2- |
Endüstride ve araştırma kuruluşlarında, uygulama ve araştırma alanında kariyer hedeflerine uygun planlama yeteneğine sahip mühendisler yetiştirmek.
|
|
|
3- |
Teknik, ekonomik ve sosyolojik faktörleri dikkate alarak, mühendislik tasarım ve uygulamalarında özgün fikirler geliştirebilen, farklı disiplinlerle ortak çalışabilen, girişimci/yenlikçi mühendisler yetiştirmek.
|
|
|
4- |
Küresel boyutta bilimsel ve teknolojik gelişmelere uyum sağlayabilen, etkin iletişim kurma becerisi kazanmış mühendisler yetiştirmektir.
|
|
|
5- |
Matematik, fen ve mühendislik bilgilerini uygulama becerisi
|
|
|
6- |
Deney tasarımlama ve yapma ile deney sonuçlarını analiz etme ve yorumlama becerisi
|
|
|
7- |
İstenen gereksinimleri karşılayacak biçimde bir sistemi, parçayı ya da süreci tasarlama becerisi
|
|
|
8- |
Disiplinler arası takımlarda çalışabilme becerisi
|
|
|
9- |
Mühendislik problemlerini tanımlama, formüle etme ve çözme becerisi
|
|
|
10- |
Mesleki ve etik sorumluluk bilinci
|
|
|
11- |
Etkin iletişim kurma becerisi
|
|
|
12- |
Mühendislik çözümlerinin, evrensel ve toplumsal boyutlarda etkilerini anlamak için gerekli genişlikte eğitim
|
|
|
13- |
Yaşam boyu öğrenmenin gerekliliği bilinci ve bunu gerçekleştirebilme becerisi
|
|
|
14- |
Çağın sorunları hakkında bilgi
|
|
|
15- |
Mühendislik uygulamaları için gerekli olan teknikleri ve modern araçları kullanma becerisi
|
|
|
16- |
Bilim ve teknolojideki gelişmeleri izleyebilecek temel alt yapıya sahip mühendis
|
|
|
17- |
Ulusal ve uluslararası taleplere uygun olarak uygulanabilir teknolojiler geliştiren mühendislik yeteneği
|
|
|
18- |
Mevcut ürün ve teknolojilerin her türlü verimliliğini geliştirici özgün fikirler geliştirme ve uygulama
|
|
|
19- |
|
|
|
20- |
|
|
|
21- |
|
|
|
22- |
|
|
|
23- |
|
|
|
24- |
|
|
|
25- |
|
|
|
26- |
|
|
|
27- |
|
|
|
28- |
|
|
|
29- |
|
|
|
30- |
|
|
|
31- |
|
|
|
32- |
|
|
|
33- |
|
|
|
34- |
|
|
|
35- |
|
|
|
36- |
|
|
|
37- |
|
|
|
38- |
|
|
|
39- |
|
|
|
40- |
|
|
|
41- |
|
|
|
42- |
|
|
|
43- |
|
|
|
44- |
|
|
|
45- |
|
|
|
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder |
|
Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
|
|
|
Sayısı
|
Süresi (saat)
|
Sayı*Süre (saat)
|
|
Yüz yüze eğitim
|
13
|
3
|
39
|
|
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme)
|
14
|
3
|
42
|
|
Ödevler
|
14
|
2
|
28
|
|
Sunum / Seminer hazırlama
|
0
|
0
|
0
|
|
Kısa sınavlar
|
0
|
0
|
0
|
|
Ara sınavlara hazırlık
|
5
|
5
|
25
|
|
Ara sınavlar
|
1
|
3
|
3
|
|
Proje (Yarıyıl ödevi)
|
0
|
0
|
0
|
|
Laboratuvar
|
0
|
0
|
0
|
|
Arazi çalışması
|
0
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık
|
5
|
10
|
50
|
|
Yarıyıl sonu sınavı
|
1
|
3
|
3
|
|
Araştırma
|
0
|
0
|
0
|
|
Toplam iş yükü
|
|
|
190
|
|
AKTS
|
|
|
7.50
|
|
Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
|
|
Yarıyıl içi değerlendirme
|
Sayısı
|
Katkı Yüzdesi
|
|
Ara sınav
|
1
|
100
|
|
Kısa sınav
|
0
|
0
|
|
Ödev
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl içi toplam
|
|
100
|
|
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı
|
|
40
|
|
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı
|
|
60
|
|
Genel toplam
|
|
100
|
|
Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
|
|
Ders kitabı
|
Donald W Trim, Applied Partial Differential Equations, 1th edition, ITP inetrnatioal Thomson Publishing, Boston, 1990
|
|
Yardımcı Kaynaklar
|
Erwing Kreyszig, Advanced Engineering Mathematics, 8th edition, John Wiley & sons inc., Newyork, 1999.
|
|