|
Ön koşul dersleri
|
Yok
|
|
Eğitimin dili
|
Türkçe
|
|
Koordinatör
|
PROF. DR. ASIM DAVULCU
|
|
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı
|
YRD.DOÇ. DR. ASIM DAVULCU
|
|
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı
|
YRD.DOÇ. DR. ASIM DAVULCU
|
|
Dersin veriliş şekli
|
yüz yüze
|
|
Dersin amacı
|
Tekstil terbiye sektörünün çevresel etkilerinin değerlendirilerek, kirletici parametrelerin belirlenmesi,
kirlilik yükünün azaltılabilmesi için ön terbiyede ve boyamada yapılacak alternatif proseslerin
öğretilmesi.
|
|
Dersin tanımı
|
Tekstil terbiyesinde ekolojik yaklaşımları içeren bir derstir.
|
|
1- |
Tekstil Terbiyesinin Çevre Kirletici Etkisi Ve Etkinin Boyutu
|
|
2- |
Sudaki kirlilik kaynakları
|
|
3- |
Tekstil Terbiyesinde Çevresel Kirliliğin Önlenmesi Ve Azaltılması
|
|
4- |
Tekstil Terbiyesinde Başlıca İşlemler Ve Bu İşlemlerin Yükteki Payı
|
|
5- |
Genel İyi Yönetim Uygulamaları
|
|
6- |
Haşıllama Ve Haşıl Sökme İçin En Uygun Teknolojiler
|
|
7- |
Yapak Yıkama Ve En Uygun Teknolojiler
|
|
8- |
Hidrofilleştirme Ve En Uygun Teknolojiler
|
|
9- |
Poliesterin Boyanması Ve En Uygun Teknolojiler
|
|
10- |
Reaktif Boyama Ve En Uygun Teknolojiler
|
|
11- |
Yünün Boyanması Ve En Uygun Teknolojiler
|
|
12- |
Boyama Makinalarında Çevreci Gelişmeler
|
|
13- |
Baskı işlemlerinde çevreci yaklaşımlar
|
|
14- |
Bitim işlemlerinde çevreci yaklaşımlar
|
|
15- |
|
|
16- |
|
|
17- |
|
|
18- |
|
|
19- |
|
|
20- |
|
|
1- |
Disiplinler arası takımlarda çalışabilme becerisi. X
|
|
2- |
Tekstil Mühendisliği problemlerini tanımlama, analiz, formüle etme ve çözme becerisi.
|
|
3- |
Etkin iletişim kurma becerisi
|
|
4- |
Mühendislik çözümlerinin, evrensel ve toplumsal boyutlardaki etkilerini anlamak için gerekli
genişlikte eğitim verilmesi
|
|
5- |
Yaşam boyu öğrenmenin gerekliliği bilinci ve bunu gerçekleştirebilme becerisi.
|
|
6- |
Tekstil teknolojisi/terbiyesi/konfeksiyon alanlarında çağdaş bilgi sahibi olma.
|
|
7- |
Mühendislik uygulamaları için gerekli olan teknikleri ve modern araçları kullanma becerisi
|
|
8- |
|
|
9- |
|
|
10- |
|
|
*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
|
|
1- |
Biyomedikal Mühendisliğinde bir uzmanlık alanında derinlemesine bilgi edinmek, literatüre vakıf olmak.
|
|
|
2- |
Uzmanlık alanında problem tanımlama formüle etme, araştırma yapma, modelleme, analiz yapma yeteneklerini kazanmak.
|
|
|
3- |
Araştırma sonuçlarını analiz ederek sonuçlar çıkarma ve bunları yazılı sözlü sunma becerisi kazanma.
|
|
|
4- |
Mühendislik bilgilerini yaşam bilimleri alanında etkin kullanma yeteneği kazanmak.
|
|
|
5- |
Disiplinler arası çalışmalarda takım çalışması yapabilmek.
|
|
|
6- |
Araştırma sonuçlarını çok kullanılan bir yabancı dilde yazılı ve sözlü sunabilmek.
|
|
|
7- |
Yaşam boyu öğrenme, yeni bilgilere erişebilme, yeni alanlara yönelebilme becerisini kazanmak.
|
|
|
8- |
Mesleki ve etik sorumluluk bilinci kazanmak.
|
|
|
9- |
Mühendislik uygulamalarının evrensel ve toplumsal boyutlarda sağlık, çevre ve güvenlik üzerindeki etkileri ile çağın sorunları hakkında bilgi; mühendislik çözümlerinin hukuksal sonuçları konusunda farkındalık.
|
|
|
10- |
Hastanerlerde teknoloji kullanımında kalite ve güveni artırmak için klinik mühendisliği alanında eğitim ve danışma hizmeti sağlayabilme.
|
|
|
11- |
Hastane, sağlık örgütleri ve tıbbi teknoloji üretici/satıcılarına danışmanlık ve teknik destek hizmeti sağlayabilme.
|
|
|
12- |
Yeni biyomalzemeler üzerine bilgi ve beceri kazanma.
|
|
|
13- |
Mesleğinin yeni ve gelişmekte olan uygulamaları hakkında bilgi sahibi olur ve gerektiğinde bunları kullanma becerisi kazanma.
|
|
|
14- |
Araştırıcı, üretici ve girişimci kapasiteye sahip olabilme.
|
|
|
15- |
Çağdaş, yenilikçi, katılımcı olabilme, kendini iyi ifade edebilme, kalite ve kalite yönetimi konularında bilinç sahibi olabilme.
|
|
|
16- |
Ulusal gereksinimlere öncelik verebilme ve bu konulardaki gelişmeleri yakından izleyebilme.
|
|
|
17- |
Biyomedikal alanındaki bilimsel çalışma sonuçlarını ulusal ve evrensel çevrelere aktarabilme ve öncülük edebilme.
|
|
|
18- |
Sınırlı verileri kullanarak bilimsel yöntemlerle aynı veya farklı disiplinlere ait bilgileri bütünleştirebilme becerisine sahip olur.
|
|
|
19- |
|
|
|
20- |
|
|
|
21- |
|
|
|
22- |
|
|
|
23- |
|
|
|
24- |
|
|
|
25- |
|
|
|
26- |
|
|
|
27- |
|
|
|
28- |
|
|
|
29- |
|
|
|
30- |
|
|
|
31- |
|
|
|
32- |
|
|
|
33- |
|
|
|
34- |
|
|
|
35- |
|
|
|
36- |
|
|
|
37- |
|
|
|
38- |
|
|
|
39- |
|
|
|
40- |
|
|
|
41- |
|
|
|
42- |
|
|
|
43- |
|
|
|
44- |
|
|
|
45- |
|
|
|
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder |
|
Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
|
|
|
Sayısı
|
Süresi (saat)
|
Sayı*Süre (saat)
|
|
Yüz yüze eğitim
|
14
|
3
|
42
|
|
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme)
|
14
|
3
|
42
|
|
Ödevler
|
14
|
3
|
42
|
|
Sunum / Seminer hazırlama
|
14
|
2
|
28
|
|
Kısa sınavlar
|
1
|
1
|
1
|
|
Ara sınavlara hazırlık
|
0
|
0
|
0
|
|
Ara sınavlar
|
1
|
1
|
1
|
|
Proje (Yarıyıl ödevi)
|
1
|
1
|
1
|
|
Laboratuvar
|
0
|
0
|
0
|
|
Arazi çalışması
|
0
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık
|
0
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl sonu sınavı
|
1
|
1
|
1
|
|
Araştırma
|
14
|
2
|
28
|
|
Toplam iş yükü
|
|
|
186
|
|
AKTS
|
|
|
7.50
|
|
Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
|
|
Yarıyıl içi değerlendirme
|
Sayısı
|
Katkı Yüzdesi
|
|
Ara sınav
|
1
|
50
|
|
Kısa sınav
|
0
|
0
|
|
Ödev
|
1
|
50
|
|
Yarıyıl içi toplam
|
|
100
|
|
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı
|
|
50
|
|
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı
|
|
50
|
|
Genel toplam
|
|
100
|
|
Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
|
|
Ders kitabı
|
Ders notları
|
|
Yardımcı Kaynaklar
|
The Textile Industry and The Environment, Paris, France.
? Hansen, J., Laursen, S. E.,1997, Environmental Assessment of Textiles, DTI (Danish
Technological Institute) Clothing and Textile Yayın,.Danimarka.
? Hansen, J., 1997, Cleaner Production Industrial Sector Guide Textile Industry, UNEP (United
Nations Environment Programme) Yayını, Paris, France
? Hansen, J., 1996, BAT for Textile Industry, DTI (Danish Technological Institute) Clothing and
Textile Yayın,.Danimarka
|
|