| Dersin adı |
Dersin seviyesi |
Dersin kodu |
Dersin tipi |
Dersin dönemi |
Yerel kredi |
AKTS kredisi |
Ders bilgileri |
| ZOOTEKNİ |
Birinci düzey |
2.1.05 |
Zorunlu |
3 |
8.00 |
8.00 |
Yazdır |
|
Ön koşul dersleri
|
YOK
|
|
Eğitimin dili
|
TÜRKÇE
|
|
Koordinatör
|
DOÇ. DR. DAVUT BAYRAM
|
|
Dersi veren öğretim eleman(lar)ı
|
PROF. DR. KAAN MUHSİN İŞCAN, DOÇ. DR. DAVUT BAYRAM, ÖĞR. GÖR. BURAK RAHMİ YALÇIN
|
|
Yardımcı öğretim eleman(lar)ı
|
ARŞ. GÖR.SEYRANİ DEMİR
|
|
Dersin veriliş şekli
|
Teorik ve Uygulamalı bilgiye dayalı bir öğrenme metodu izlenecektir. 4 saat teorik + 4 Saat Pratik ders verilecektir.
|
|
Dersin amacı
|
Hayvan yetiştiriciliğine giriş, türler, yetiştirme metodları, barınaklar ve yönetim konularında öğrencinin yetiştirilmesi.
|
|
Dersin tanımı
|
Çiftlik hayvanlarından daha fazla verim elde etmek, böylece verimli ve karlı bir hayvancılık yapmak için hayvan refahı ve davranışlarını da dikkate alarak, hayvanların yetiştirilmesi, bakımı, ıslahı ve sağlık koruma kuralları ile ilgili gerekli bilgileri veren; bu alanda yeni bilgiler ve teknikler geliştirmeye çalışan bir bilim alanıdır.
|
|
1- |
Teorik: Dersin tanımı ve önemi hakkında bilgilendirme. Ders kaynaklarının ve derse ilişkin uygulama ve değerlendirme yöntemlerinin tanıtılması. Pratik: Uygulama Dersleri kapsamında yapılacak işletme ziyaretleri, İşletmelerde yapılacak uygulamalar ve bu ziyaretler esnasında uyulması gereken kurallar hakkında bilgilendirme.
|
|
2- |
Teorik: Hayvancılığa genel bakış, Türkiye ve Dünya Hayvancılık İstatistikleri, Hayvanlarının evcilleştirilmesi, Tür, Irk, Hibridasyon ve ırkların sınıflandırılması. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
3- |
Teorik: Morfolojik ve fizyolojik ırk karakterleri, Hayvan yetiştiriciliğinde Üreme ve döl verimi, Büyüme ve et verimi, Laktasyon ve süt verimi. Pratik: Çiftlik Gezileri, Morfolojik özelliklerin hayvanlar üzerinde gösterilmesi.
|
|
4- |
Teorik: Koyunculuğa genel bakış, Dünya’da ve Türkiye’de koyun yetiştiriciliği, koyunun morfolojik ve fizyolojik özellikleri. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
5- |
Teorik: Koyun Irkları, Yetiştirme metotları ve koyun barınakları. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
6- |
Teorik: Keçi Yetiştiriciliğine Giriş, Dünya’da ve Türkiye’de Keçi Yetiştiriciliği, keçi ırkları ve keçi barınakları. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
7- |
Teorik: Ödev ve sunumlar. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
8- |
Teorik: Dünyada ve Türkiyede Sığır Yetiştiriciliği, Sığır ırkları, Kayıt tutma. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
9- |
Teorik: Sığırlarda damızlık seçimi, Buzağı, dana, düve ve ineklerde bakım; doğumda buzağı bakımı, beslenmesi, numaralama, boynuz önleme, fazla meme başının alınması, büyüme ve büyüme dönemleri, düvelerde bakım-besleme, düvelerde ilk sıfat. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
10- |
Teorik: Sütçü sığırlarda döl verimi, süt verimi, Sığırlarda vücut kondisyon puanlaması, yaş tayini ve süt sığırı barınakları. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
11- |
Teorik: Sığır besiciliği, besi yöntemleri, besi süresi, besi performansı, performansı etkileyen faktörler, ırk, yaş, cinsiyet, beden yapısı, orijin, kondisyon, besi başı ağırlığı, kesim ve karkas özellikleri ve besi sığırı barınakları. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
12- |
Teorik: Tavukçuluğun önemi ve durumu, Tavuk ırkları, Yumurta ve besin kompozisyonu, Döllenme ve civciv embriyosunun gelişimi. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
13- |
Teorik: Kuluçka bilgisi ve tekniği, Kümesler, kümes koşulları ve ekipmanlar, Yumurta tavuğu yetiştiriciliği ve broyler yetiştiriciliği. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
14- |
Teorik: At yetiştiriciliği, At ırkları, donlar ve nişaneler, yaş tayini. Pratik: Çiftlik Gezileri
|
|
15- |
Teorik: At barınakları, yürüyüş ve koşma şekilleri ile Yarış organizasyonu ve doping kontrolleri, ırk ve ebeveyn tayini. Pratik_ Çiftlik Gezileri
|
|
16- |
|
|
17- |
|
|
18- |
|
|
19- |
|
|
20- |
|
|
1- |
Bu programı başarı ile tamamlayan öğrenciler; Zootekni ile ilgili temel kavramları tanımlayabilecektir.
|
|
2- |
Çeşitli türden çiftlik hayvanlarında ırkları tanıyabilecek, bakım ve yetiştirme prensiplerini kavrayabilecektir.
|
|
3- |
Hayvan yetiştiriciliğinde genetik ve biyoteknoloji alanlarında bilgi sahibi olabilecektir.
|
|
4- |
Hayvan yetiştiriciliğinde verimlerin artırılmasına yönelik ıslah yöntemlerini kavrayabilecektir.
|
|
5- |
Lisans düzeyi yeterliliklerine dayalı olarak, Zootekni ile ilgili uzmanlık düzeyinde geliştirilmiş bilgiye sahip olabilecektir.
|
|
6- |
Temel istatistiksel kavramları öğrenerek, zootekni ile ilgili istatistiksel analizleri uygulayabilecektir.
|
|
7- |
Zootekni alanı ile ilgili olay ve olguları inceleyerek, sonuçları yorumlayabilecek, yazılı ve sözlü olarak aktarabilecektir.
|
|
8- |
|
|
9- |
|
|
10- |
|
|
*Dersin program yeterliliklerine katkı seviyesi
|
|
1- |
Mesleki, hayvan refahı, müşteri, halk sağlığı, toplum ve çevre ile ilgili hususlar da dâhil olmak üzere veteriner hekimlerin içinde çalışması gereken etik ve yasal çerçeveyi anladığını gösterecek şekilde hareket etmek.
|
|
|
2- |
Bilimsel araştırma yöntemlerini, temel ve uygulamalı araştırmaların bilime katkısını ve 3R ilkesinin (Replacement, Reduction, Refinement) uygulanmasını anlamak.
|
|
|
3- |
Veteriner hekimliği uygulamaları ile ilgili organizasyon, yönetim ve mevzuat hakkında temel bilgi sahibi olduğunu göstermek.
|
|
|
4- |
Veteriner hekimin faaliyet gösterdiği ekonomik ve duygusal bağlamı anlamak.
|
|
|
5- |
Veteriner hekimin çalıştığı yerde kendisinin, hastaların, müşterilerin, meslektaşlarının ve çevrenin sağlık ve biyogüvenliğini korumak, izlemek ve geliştirilmesine katkıda bulunmak
|
|
|
6- |
Kalite güvence ilkeleri hakkında bilgi sahibi olduğunu göstermek; mesleki uygulamalarında risk yönetimi ilkelerini uygulamak.
|
|
|
7- |
İlgili kitleye uygun bir dil kullanarak, gizlilik ve mahremiyete tam saygı göstererek müşteriler, halk, profesyonel meslektaşlar ve sorumlu makamlarla etkili bir şekilde iletişim kurabilmek.
|
|
|
8- |
İletişim, liderlik, yönetim, ekip çalışması, karşılıklı saygı ve diğer sosyal beceriler dahil olmak üzere kişiler arası etkili etkileşim ilkelerini uygulamak.
|
|
|
9- |
Doğru klinik ve müşteri kayıtlarını, gerektiğinde vaka raporlarını ilgilileri için tatmin edici bir biçimde hazırlamak.
|
|
|
10- |
Hizmetlerin sunumunda multidisipliner bir ekibin üyesi olarak etkin bir şekilde çalışmak ve tüm ekip üyelerinin katkısını kabul etmek.
|
|
|
11- |
Literatürü ve sunumları eleştirel bir gözle inceleyebilmek ve değerlendirebilmek.
|
|
|
12- |
Veteriner iyi klinik uygulamaları ile araştırma temelli ve kanıta dayalı veteriner hekimliği sağlamak için “Tek Sağlık” ilkelerini anlamak ve uygulamak.
|
|
|
13- |
Kanıtları eleştirel ve akılcı bir şekilde analiz etme, yetersiz olunan konularla başa çıkma, beklenmedik durumlarla başa çıkma, bilgi ve becerileri çeşitli senaryolara ve bağlamlara uyarlama becerisini göstermek.
|
|
|
14- |
Hayvanların, insanların ve çevrenin sağlık, güvenlik ve refahının yanı sıra Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerini teşvik etmek amacıyla veteriner hekimliği mesleğinin ve Tek Sağlık kavramının ilerlemesine katkıda bulunmak.
|
|
|
15- |
Kişisel ve mesleki sınırlarını tanımak ve gerektiğinde profesyonel tavsiye, yardım ve destek alacağını bilme becerisini göstermek.
|
|
|
16- |
Yaşam boyu öğrenmeye ve mesleki gelişime bağlılık göstermek. Bu, mesleki deneyimin kaydedilmesini, paylaşılmasını, performans ve yetkinliği geliştirmek için önlemler alınmasını içerir.
|
|
|
17- |
Mesleki performansı iyileştirmek için düzenli olarak öz denetim ve akran grubu incelemesi gibi süreçlere katılmak.
|
|
|
18- |
Hayvan ya da hayvan gruplarında bulunan hayvanların geçmişi ile ilgili ilgili doğru elde edebilmek.
|
|
|
19- |
Hasta hayvanları güvenli bir şekilde ve hayvana saygı göstererek tutmak ve zapt etmek, bu tekniklerin uygulanması için yardımcı personellere talimat vermek.
|
|
|
20- |
Eksiksiz bir klinik muayene gerçekleştirmek ve klinik karar verme becerisini göstermek.
|
|
|
21- |
Uygun tedavi planları geliştirmek, mevcut kaynaklar ile uygun halk sağlığı ve çevresel hususları göz önünde bulundurarak bakımları altındaki hayvanın yararına olacak şekilde tedavi uygulamak.
|
|
|
22- |
Acil bir durumda müdahale etmek ve yaygın hayvan türlerinde ilk yardım uygulamak. Durumsal aciliyete öncelik vermek ve kaynakları buna göre tahsis etmek.
|
|
|
23- |
Bir hayvanın ya da hayvan grubunun fiziksel, refah ve beslenme durumunu değerlendirmek ve müşteriye hayvancılık, besleme, üreme, üretim, refah, bireysel sağlık, sürü sağlığı ve halk sağlığı ilkeleri hakkında tavsiyelerde bulunmak.
|
|
|
24- |
Örnekleri toplamak, muhafaza etmek ve nakletmek, uygun teşhis testlerini seçmek, test sonuçlarını yorumlamak ve sınırlamalarını anlamak.
|
|
|
25- |
Meslektaşlarla açık bir şekilde iletişim kurmak, sevk ve teşhis hizmetlerinde iş birliği yapmak.
|
|
|
26- |
Temel tanı ekipmanlarını kullanmak, hastalara iyi sağlık ve güvenlik uygulamaları kapsamında ve de mevcut yönetmeliklere uygun şekilde etkili bir muayene gerçekleştirmek.
|
|
|
27- |
Dijital araçların ve yapay zekânın veteriner hekimliğe katkısını bilmek ve kullanmak.
|
|
|
28- |
İhbarı mecburi, rapor edilebilir ve zoonotik hastalıkların yanı sıra hayvanlara yönelik kötü muamele durumlarla ilgili belirtileri tanımak ve ilgili makamlara bildirmek de dahil olmak üzere uygun önlemleri almak.
|
|
|
29- |
Hayvan bakımı ve refahı, hayvan hareketleri, bildirilmesi zorunlu ve rapor edilebilir hastalıklar, antimikrobiyallerin bilinçli kullanımı da dahil olmak üzere ilaçların kullanımı ile ilgili bilgi ve mevzuata ilişkin uygun kaynaklara erişmek.
|
|
|
30- |
İlaçları mevzuata ve en son kılavuzlara uygun olarak doğru ve sorumlu bir şekilde reçete etmek ve dağıtmak.
|
|
|
31- |
Şüpheli advers ilaç reaksiyonlarını uygun kanallar aracılığıyla ilgili resmi kurumlara bildirmek.
|
|
|
32- |
Biyogüvenlik için protokoller hazırlamak, çalıştığı yerin biyogüvenliğini değerlendirmek ve protokolleri doğru şekilde uygulamak.
|
|
|
33- |
Aseptik prosedürleri uygun şekilde gerçekleştirmek
|
|
|
34- |
Sedasyon, genel ve bölgesel anesteziyi güvenli bir şekilde uygulamak; kimyasal hareketsizleştirme yöntemlerini uygulamak.
|
|
|
35- |
Ağrıyı önlemek, değerlendirmek ve yönetmek.
|
|
|
36- |
Ötenazinin ne zaman uygun olduğunu bilmek, bunu hayvana ve sahiplerine saygı göstererek, uygun bir yöntem kullanarak, orada bulunanların güvenliğini de göz önünde bulundurarak gerçekleştirmek; karkasın etik ve yasal olarak imha edilmesi konusunda tavsiyelerde bulunmak.
|
|
|
37- |
Örnek alma, sevk etme ve raporlama dahil olmak üzere tüm yaygın hayvan türlerinde nekropsi yapmak.
|
|
|
38- |
Refah unsurlarına dikkat etmek, sistematik kaba post-mortem muayene ve gözlemleri kaydetmek, dokuları örnekleme, saklama ve taşıma dahil olmak üzere gıda üreten hayvanların anti-mortem muayenesini yapmak.
|
|
|
39- |
İlgili gıda teknolojisi de dahil olmak üzere, hayvansal kaynaklı ürünlerin kalite ve güvenliğini etkileyen koşulları doğru bir şekilde belirlemek için gıda ve yem denetimi yapmak.
|
|
|
40- |
İnsan sağlığının korunması, muhafazası ve iyileştirilmesine katkıda bulunma kapsamında hayvanlar, hayvansal ürünler ve yan ürünlerle doğrudan ya da dolaylı ilgisi olan koşulları belirleyerek halk sağlığını korumak.
|
|
|
41- |
Kabul edilmiş hayvan sağlığı, hayvan refahı, halk sağlığı ve çevre sağlığı standartları doğrultusunda, hastalığa ve türe uygun önleyici ve eradikasyon programları hakkında tavsiyelerde bulunmak ve bunları uygulamak.
|
|
|
42- |
|
|
|
43- |
|
|
|
44- |
|
|
|
45- |
|
|
|
Yıldızların sayısı 1’den (en az) 5’e (en fazla) kadar katkı seviyesini ifade eder |
|
Planlanan öğretim faaliyetleri, öğretme metodları ve AKTS iş yükü
|
|
|
Sayısı
|
Süresi (saat)
|
Sayı*Süre (saat)
|
|
Yüz yüze eğitim
|
15
|
4
|
60
|
|
Sınıf dışı ders çalışma süresi (ön çalışma, pekiştirme)
|
10
|
4
|
40
|
|
Ödevler
|
0
|
0
|
0
|
|
Sunum / Seminer hazırlama
|
15
|
1
|
15
|
|
Kısa sınavlar
|
0
|
0
|
0
|
|
Ara sınavlara hazırlık
|
9
|
1
|
9
|
|
Ara sınavlar
|
1
|
1
|
1
|
|
Proje (Yarıyıl ödevi)
|
0
|
0
|
0
|
|
Laboratuvar
|
15
|
4
|
60
|
|
Arazi çalışması
|
0
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl sonu sınavına hazırlık
|
14
|
1
|
14
|
|
Yarıyıl sonu sınavı
|
1
|
1
|
1
|
|
Araştırma
|
0
|
0
|
0
|
|
Toplam iş yükü
|
|
|
200
|
|
AKTS
|
|
|
8.00
|
|
Değerlendirme yöntemleri ve kriterler
|
|
Yarıyıl içi değerlendirme
|
Sayısı
|
Katkı Yüzdesi
|
|
Ara sınav
|
1
|
100
|
|
Kısa sınav
|
0
|
0
|
|
Ödev
|
0
|
0
|
|
Yarıyıl içi toplam
|
|
100
|
|
Yarıyıl içi değerlendirmelerin başarıya katkı oranı
|
|
40
|
|
Yarıyıl sonu sınavının başarıya katkı oranı
|
|
60
|
|
Genel toplam
|
|
100
|
|
Önerilen veya zorunlu okuma materyalleri
|
|
Ders kitabı
|
Rowan, A.N., O’Brein H., Thayer, L., Patronek, G. (1999) Farm Animal Welfare, Tufts Center for Animals and Public Policy, USA.
|
|
Yardımcı Kaynaklar
|
1. Rowan, A.N., O’Brein H., Thayer, L., Patronek, G. (1999) Farm Animal Welfare, Tufts Center for Animals and Public Policy, USA.
2. Duncan, I.J.H., Poople, T.B. (1990) Animal Welfare, in Managing the Behaviour of Animal, Chapman and Hall, Cambridge, England.
3. Moberg, G.P., Mench, I.A. (2000) The Biology of Animal Stress, Basic principles and implications for animal welfare, CABI publishing, Wallingford, UK.
4. Albright, J.L., Arave, C.W. (1997) The Behaviour of Cattle, CAB International, Wallingford, UK.
5. Lynch, J.J., Hinch, G.N., Adams, D.B. (1992) Welfare of Sheep, in the Behaviour of Sheep, CAB International and CSIRO, Australia.
6. Pig production book(2010): Bhat, P. N.; Mohan, N. H.; Sukh Deo ISBN: 978-93-80012-26-1. India.
7. Ünal, N., Akçapınar, H. (1994) Koyunlarda davranış, Hayvancılık Araştırma Dergisi, 4,2:113- 123.
8. Ünal, N(2007): Hayvan Refahı Ders Notları, Ankara Ü. Zootekni Abd.
|
|